Romba veri pola 🤣
Tamil Sex story 💎 நாகினியின் காம வேட்டை - சீசன் 1 🐍
- Thread starter Gayathri714
- Start date
சிக்ஹ்ஹ்..சிஹ்ஹ்ஹ...நகராணியோட....புண்டை ரசம்...எவளோ ருசியா இருக்கும்!!!!
நாகினியின் காம வேட்டை - 12
“ம்ம்ம்....”
புன்னகைத்தார் குருஜி.
“நீங்க நினைக்குற மாதிரி நாகமணிக்கு நெறையா சக்திகள் இருக்கிறது உண்மைதான். ஆனா, அந்த நாகமணிக்கு இருக்குற அளவுக்கு சக்திய இந்த காளி எனக்கு குடுப்பா..... அதனால அந்த நாகமணி எனக்கு தேவையில்ல... அது உங்களுக்குதான் ரொம்ப தேவைப்படுது.... நீங்க எங்கிட்ட உதவி கேட்டீங்க. அதனால செய்யுறேன். அவ்ளோதான்.....”
குருஜி அமைதியாக பேசினார்.
“குருஜி... அவன் ஏதோ தெரியாம கேட்டுட்டான். நீங்க அதை தப்பா எடுத்துக்காதீங்க.... அவனுக்காக நான் உங்க கிட்ட மன்னிப்பு கேட்டுக்குறேன்.....”
பவ்யமாக மன்னிப்பு கேட்டார் கேசவன்.
“பரவாயில்ல.... நீங்க ஜாக்ரதையா போங்க....”
என்று சொல்லிவிட்டு குருஜி தன் சீடன் கடம்பனுடன் புறப்பட்டார். வரதன் குகையை கவனித்துக் கொள்ள அங்கேயே இருந்தான். நால்வரும், குகையிலிருந்து சர்ப பள்ளத்தாக்கிற்கு புறப்பட்டனர்.
பஞ்சவனம் - சர்ப பள்ளத்தாக்கு
இரவு 12:30 மணி
அஸ்வினியின் புண்டையை விரித்து பிடித்திருக்க, மாதவன் அவளுடைய புண்டையை நக்கிக் கொண்டிருந்தான்.
“மாதவா... சீக்கிரம்... இன்னும் சில நாழிகைக்குள் நாகமணி வெளிப்பட்டு விடும். அதற்குள் நீ நாகராணியின் பிறப்புறுப்பு ரசத்தை வரவைக்க வேண்டும்... வேகமாக செய்...”
நாககுருவின் ஆணைப்படி, வெறித்தனமாக நக்க ஆரம்பித்தான் மாதவன். அஸ்வினியும் அவன் நக்குவதற்கு வசதியாக தன் புண்டையை நன்றாக தன் கை விரல்களால் விரித்து பிடித்தாள்.
மாதவனும், தன் நாக்கை உள்ளே விட்டு விட்டு நக்கினான்.
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..... ம்ம்ம்ம்....”
முனகினாள் அஸ்வினி
“ம்ம்ம்.... சரியாக செய்கிறாய் நாகராஜா.... நாகராணி உச்சம் அடைய போகிறாள். ம்ம்ம்... இன்னும் வேகமாக செய்....”
மாதவன் நாக்கை ஆழமாக அஸ்வினியின் புண்டைக்குள் விட்டு நக்கி துளாவினான். மூடு ஏறிய அஸ்வினி, ஒரு கையால் தன் புண்டையை விரித்து பிடித்துக்கொண்டு இன்னொரு கையால், மாதவனின் தலையை தன் புண்டையோடு சேர்த்து அழுத்தி பிடித்துக் கொண்டாள்.
“ம்ம்ம்ம்.... ஹாஆஆ...... மூடேறி கத்தினாள் அஸ்வினி”
அஸ்வினி உச்சமடைந்தாள்.
“நாகராஜா... நகருங்கள்.... சீக்கிரம்....”
நாககுரு ஆணையிட்டதும் சட்டென்று எழுந்தான் மாதவன்.
உடனே நாககுரு, அஸ்வினியின் புண்டைக்கு முன்னால் தன் மாய சொம்பை கொண்டு வந்து வைத்தார். அவரே அஸ்வினியின் புண்டையை விரல்களை வைத்து அழுத்தி நன்றாக தேய்த்து விட்டார்.
“ஹாஆஆ....... ஆஆஆவ்வ்வ்......”
கதறி உச்சமடைந்தாள் அஸ்வினி.
அவள் புண்டையில் இருந்து மதன நீர் தெறித்து அந்த சொம்பில் பீச்சி அடித்தது.
சொம்பில் கால்வாசி அளவுக்கு நாகராணியின் புண்டை ரசம் நிரம்பியது.
“வந்த வேலை முடிந்தது நாகராணி... இப்பொழுது நீங்கள் உங்கள் உடைகளை அணிந்து கொள்ளுங்கள். நாம் புறப்படலாம்.”
என்று நாககுரு சொல்ல அனைவரும் தங்கள் உடைகளை அணிந்து கொண்டனர்.
நாகினியின் காம வேட்டை - 17
எட்டு பேரும் அஸ்வினிக்கு அருகில் சென்றனர். அஸ்வினி உயிருக்கு போராடிக் கொண்டிருந்தாள். அவள் நெஞ்சில் இருந்து இரத்தம் வெள்ளமாக வழிந்து கொண்டிருந்தது.
எட்டு பேரும் அஸ்வினியை சுற்றி நின்றனர்.
அவர்களை நாகராணியால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை என்பதை ஜீவிதா உணர்ந்தாள். சட்டென்று பிருந்தாவை பிடித்து இழுத்து ஒரு மரத்தின் பின்னால் இருவரும் ஒளிந்து கொண்டனர். கத்த முயன்ற பிருந்தாவின் வாயை பொத்திக் கொண்டாள் ஜீவிதா.
“கொஞ்ச நேரம் அமைதியாக இரு பிருந்தா. நம் நாகராணியின் சக்திக்கு ஈடு இணையே இல்லை. அவர்களால் எளிதாக மனிதர்களை சமாளிக்க முடியும். ஆனால், அவர்களிடம் ஏதோ ஒரு சக்தி இருக்கிறது. அதனால்தான் நம் நாகராணியால் அவர்களை எதிர்க்க முடியவில்லை. நாம் சென்றால் நாமும் இறந்து விட வாய்ப்பு உண்டு.”
ஜீவிதாவின் வார்த்தைகள் சத்தியமான உண்மை. பிருந்தா அமைதி ஆனாள். ஆனால், தன் தாயை எட்டு பேர் சேர்ந்து ஏதோ செய்கிறார்கள் என்று கவலை அடைந்தாள். தன் தாயை காப்பாற்ற இயலாதவளாய் கதறி அழுதாள்.
அஸ்வினி உயிருக்கு போராடிக் கொண்டிருக்க, எட்டு பேரும் அவளை சுற்றி நின்று அவளை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டிருந்தனர்.
“யாரு அங்கிள் இவ... பாக்க செம்ம செக்ஸியா இருக்கா...?”
என்று ராகவ் கேட்டான்.
“இவளா... இவதான் நாகராணியாம்.... இவளுக்கு நெறைய சக்தி இருக்கு ராகவ்.....”
என்றார் கேசவன்.
“அடேங்கப்பா.... இவளுக்கு பவரெல்லாம் இருக்கா....?”
என்ற கிஷோர், அஸ்வினியை எட்டி உதைத்து,
“ஏய்... உனக்கு பவர்ஸ் இருக்காடி...? இங்கே.... எனக்கு ஒரு ரெட் வொயின் வர வை பாக்கலாம்......”
என்றான்.
அஸ்வினி நெஞ்சில் இருந்து வழிந்து கொண்டிருந்த ரத்தத்தை அழுத்திப் பிடித்துகொண்டு,
“நாகமணியை கொடுத்து விடுங்கள்... அது எங்கள் சொத்து.... இல்லையெனில்.....”
என்று அஸ்வினி சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதே, கரண் டுமீல் டுமீல் என்று இரு முறை அஸ்வினியின் நெஞ்சிலும், தலையிலும் சுட்டான்.
மற்ற ஏழு பேரும் அவனை பார்க்க,
“பின்ன என்ன அங்கிள்...... இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல சாகப்போரோம்குற பயமில்லாம... நம்மளையே மிரட்டிட்டு இருக்கா.... மைன்ட்லெஸ் இடியட்.....”
என்றான் கரண்.
பின்பு எட்டு பேரும் மகன்கள் நால்வரும் கொண்டு வந்த பைக்கில் குகைக்கு சென்றனர்.
பஞ்சவனம் – ருத்ரா குகை
நள்ளிரவு 1 மணி
அனைவரும் ருத்ராவின் குகைக்கு வந்து சேர்ந்தனர். அப்பொழுது குகைக்கு வெளியே வரதன் நின்று கொண்டிருந்தான். அனைவரும் வரதனிடம் வந்தனர்
“வரதா.... நாகமணி எங்களுக்கு கிடைச்சுடுச்சு.... இங்க பாரு....”
என்று, குமார் நாகமணியை நீட்டினார்.
அதை வாங்கிய வரதன்,
“ஐயா.... இது நல்லா மின்னுமே.... ஏன் மின்னல..?”
வரதன் புரியாமல் கேட்க,
“ஆமா... ஃபஸ்ட் இது நல்லா மின்னிக்கிட்டுதான் இருந்துச்சு... ஆனா, இதை நான் கையில எடுத்த உடனே மின்னுறது நின்னுடுச்சு.... ஏன்னு எனக்கும் தெரியல....”
குமாரும் புரியாமல் ஒரு பதிலை சொன்னார்.
“டேய் குமார். இப்போ அதை எப்படி யூஸ் பண்ணனும்னு நமக்கு தெரியல. அது மின்னுறதை ஏன் நிறுத்துச்சுன்னும் நமக்கு தெரியல. இப்போதைக்கு குருஜி கிட்ட குடுத்துட்டு போலாம். நாளைக்கு வந்து அவர் கிட்ட விஷயத்தை கேப்போம்....”
என்று திவாகர் சொல்ல,
குமாருக்கும் அது சரியென பட்டது. பின்பு வரதனிடம் நாகமணியை கொடுத்தனர்.
எட்டு பேரும் அஸ்வினிக்கு அருகில் சென்றனர். அஸ்வினி உயிருக்கு போராடிக் கொண்டிருந்தாள். அவள் நெஞ்சில் இருந்து இரத்தம் வெள்ளமாக வழிந்து கொண்டிருந்தது.
எட்டு பேரும் அஸ்வினியை சுற்றி நின்றனர்.
அவர்களை நாகராணியால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை என்பதை ஜீவிதா உணர்ந்தாள். சட்டென்று பிருந்தாவை பிடித்து இழுத்து ஒரு மரத்தின் பின்னால் இருவரும் ஒளிந்து கொண்டனர். கத்த முயன்ற பிருந்தாவின் வாயை பொத்திக் கொண்டாள் ஜீவிதா.
“கொஞ்ச நேரம் அமைதியாக இரு பிருந்தா. நம் நாகராணியின் சக்திக்கு ஈடு இணையே இல்லை. அவர்களால் எளிதாக மனிதர்களை சமாளிக்க முடியும். ஆனால், அவர்களிடம் ஏதோ ஒரு சக்தி இருக்கிறது. அதனால்தான் நம் நாகராணியால் அவர்களை எதிர்க்க முடியவில்லை. நாம் சென்றால் நாமும் இறந்து விட வாய்ப்பு உண்டு.”
ஜீவிதாவின் வார்த்தைகள் சத்தியமான உண்மை. பிருந்தா அமைதி ஆனாள். ஆனால், தன் தாயை எட்டு பேர் சேர்ந்து ஏதோ செய்கிறார்கள் என்று கவலை அடைந்தாள். தன் தாயை காப்பாற்ற இயலாதவளாய் கதறி அழுதாள்.
அஸ்வினி உயிருக்கு போராடிக் கொண்டிருக்க, எட்டு பேரும் அவளை சுற்றி நின்று அவளை பார்த்து சிரித்துக் கொண்டிருந்தனர்.
“யாரு அங்கிள் இவ... பாக்க செம்ம செக்ஸியா இருக்கா...?”
என்று ராகவ் கேட்டான்.
“இவளா... இவதான் நாகராணியாம்.... இவளுக்கு நெறைய சக்தி இருக்கு ராகவ்.....”
என்றார் கேசவன்.
“அடேங்கப்பா.... இவளுக்கு பவரெல்லாம் இருக்கா....?”
என்ற கிஷோர், அஸ்வினியை எட்டி உதைத்து,
“ஏய்... உனக்கு பவர்ஸ் இருக்காடி...? இங்கே.... எனக்கு ஒரு ரெட் வொயின் வர வை பாக்கலாம்......”
என்றான்.
அஸ்வினி நெஞ்சில் இருந்து வழிந்து கொண்டிருந்த ரத்தத்தை அழுத்திப் பிடித்துகொண்டு,
“நாகமணியை கொடுத்து விடுங்கள்... அது எங்கள் சொத்து.... இல்லையெனில்.....”
என்று அஸ்வினி சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதே, கரண் டுமீல் டுமீல் என்று இரு முறை அஸ்வினியின் நெஞ்சிலும், தலையிலும் சுட்டான்.
மற்ற ஏழு பேரும் அவனை பார்க்க,
“பின்ன என்ன அங்கிள்...... இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல சாகப்போரோம்குற பயமில்லாம... நம்மளையே மிரட்டிட்டு இருக்கா.... மைன்ட்லெஸ் இடியட்.....”
என்றான் கரண்.
பின்பு எட்டு பேரும் மகன்கள் நால்வரும் கொண்டு வந்த பைக்கில் குகைக்கு சென்றனர்.
பஞ்சவனம் – ருத்ரா குகை
நள்ளிரவு 1 மணி
அனைவரும் ருத்ராவின் குகைக்கு வந்து சேர்ந்தனர். அப்பொழுது குகைக்கு வெளியே வரதன் நின்று கொண்டிருந்தான். அனைவரும் வரதனிடம் வந்தனர்
“வரதா.... நாகமணி எங்களுக்கு கிடைச்சுடுச்சு.... இங்க பாரு....”
என்று, குமார் நாகமணியை நீட்டினார்.
அதை வாங்கிய வரதன்,
“ஐயா.... இது நல்லா மின்னுமே.... ஏன் மின்னல..?”
வரதன் புரியாமல் கேட்க,
“ஆமா... ஃபஸ்ட் இது நல்லா மின்னிக்கிட்டுதான் இருந்துச்சு... ஆனா, இதை நான் கையில எடுத்த உடனே மின்னுறது நின்னுடுச்சு.... ஏன்னு எனக்கும் தெரியல....”
குமாரும் புரியாமல் ஒரு பதிலை சொன்னார்.
“டேய் குமார். இப்போ அதை எப்படி யூஸ் பண்ணனும்னு நமக்கு தெரியல. அது மின்னுறதை ஏன் நிறுத்துச்சுன்னும் நமக்கு தெரியல. இப்போதைக்கு குருஜி கிட்ட குடுத்துட்டு போலாம். நாளைக்கு வந்து அவர் கிட்ட விஷயத்தை கேப்போம்....”
என்று திவாகர் சொல்ல,
குமாருக்கும் அது சரியென பட்டது. பின்பு வரதனிடம் நாகமணியை கொடுத்தனர்.
நாகினியின் காம வேட்டை - 18
அப்பொழுது ஸ்ரேயாவிடம் இருந்து திவாகருக்கு ஒரு போன் கால் வந்தது. திவாகர் போனை எடுத்து பேசினார்.
“டேட்.... ஒரு பெரிய ப்ராப்ளம்.... ஆதி அவசர அவசரமா கார் எடுத்துக்கிட்டு எங்கயோ கிளம்பி போறான்.....”
“என்னம்மா சொல்ற.....?”
“ஆமாப்பா..... ஓ ஷிட்.... பேட்டரி டெட்... சீக்கிரம் வாங்க டேட்....”
ஸ்ரேயா பேசிக் கொண்டிருக்கும்போதே போன் கட் ஆனது.
விஷயம் அறிந்து எட்டு பேரும் அவசர அவசரமாக காரில் ஏறி புறப்பட்டனர்.
பஞ்சவனம்
அஸ்வினி இறந்த இடம்
“அம்மா.... அம்மா....”
கதறிக்கொண்டே ஓடினாள் பிருந்தா. அவள் பின்னாலேயே ஜீவிதாவும் ஓடினாள்.
இருவரும் அஸ்வினியை நெருங்கிய அடுத்த கணமே அஸ்வினியின் மனித உடல் பாம்பு உருவத்திற்கு மாறியது. பிருந்தாவும் ஜீவிதாவும் அங்கேயே அமர்ந்து கதறி அழுதனர்.
அஸ்வினி பொன் நிறத்தில் செத்துப்போன பாம்பாக கிடந்தாள்.
பின்பு ஜீவிதா ஆறுதல் சொல்ல பிருந்தா அழுகையை அடக்கிக் கொண்டாள்.
பின்பு பிருந்தா, அஸ்வினியின் பாம்பு உடலை எடுத்துக்கொண்டு சென்றாள். துக்கம் தொண்டையை அடைத்தாலும் அழுகையை அடக்கிக்கொண்டு மோட்ச குகைக்கு பிருந்தாவும் ஜீவிதாவும் வந்து சேர்ந்தனர்.
பஞ்சவனம் - மோட்ச குகை
அங்கே மோட்ச லிங்கத்திற்கு அருகில் நீல நிறத்தில் ஒரு நாகம் இறந்து கிடந்தது.
அதைப் பார்த்ததும் பிருந்தாவிற்கு விஷயம் புரிந்தது. அது மாதவனின் நாக சடலம். இவ்வளவு நேரம் அடக்கி வைத்திருந்த அழுகை மீண்டும் பீறிட்டு வந்தது.
நீல நிற நாகத்தின் அருகிலேயே அந்த தங்க நிற பாம்பையும் போட்டு கதறி அழ ஆரம்பித்தாள் பிருந்தா.
ஜீவிதா, அவளுக்கு அருகில் அமர்ந்து அவளும் அழுதுகொண்டே பிருந்தாவை அமைதிப் படுத்த முயற்சி செய்தாள்.
அருகில் இருந்த நாககுருவும் என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் தவித்துக் கொண்டிருந்தார்.
“அழாதே இளவரசி.... வந்த மனிதர்கள் நால்வரும் ஏதோ விசேஷ சக்தியுடன் வந்திருந்தனர். அதனால்தான் என்னால் அவர்களை தடுக்க முடியவில்லை. என்னை மன்னித்து விடு இளவரசி....”
குற்ற உணர்வில் மன்னிப்பு கேட்டுக் கொண்டிருந்தார் நாக குரு.
“இல்லை குருதேவா... வந்தவர்கள் நான்கு பேர் அல்ல. எட்டு பேர்... பாதி வழியில் மீதமிருந்த நால்வரும் ஒரே அணியாக சேர்ந்து நம் நாகராணியை கொன்று விட்டனர்.”
ஜீவிதா தெளிவாக நாக குருவிற்கு விளக்கினாள்.
நாககுரு அந்த இரு பாம்பு சடலங்களையும் எடுத்து சுருட்டி மோட்ச லிங்கத்தின் பாதத்தில் வைத்தார். உடனே அது பிரகாசமாக மாறி, பின்பு இரு நாக சடலங்களும் மறைந்தது.
பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் ஆச்சர்யமாக பார்த்தனர்.
“பிருந்தா... இன்றிலிருந்து நீதான் நாகராணி. உன் தாய் மற்றும் தந்தையின் சக்திகள் உனக்கு வந்து சேர்ந்து நீ மிகுந்த சக்திசாலியாக மாறி விட்டாய். இவர்களின் சடலம் இங்கு பாதுகாப்பாக இருக்கும். அவர்களை உயிர்பிக்க நமக்கு நாகமணி தேவை. நீ எப்படியாவது அவர்களிடமிருந்து நாகமணியை மீட்டு வந்தால், இவர்களை உயிர்பிக்க இயலும். இனி செய்ய வேண்டிய கடமைகள் உன்னுடையது.”
சொல்லி முடித்தார் நாககுரு.
அப்பொழுது ஸ்ரேயாவிடம் இருந்து திவாகருக்கு ஒரு போன் கால் வந்தது. திவாகர் போனை எடுத்து பேசினார்.
“டேட்.... ஒரு பெரிய ப்ராப்ளம்.... ஆதி அவசர அவசரமா கார் எடுத்துக்கிட்டு எங்கயோ கிளம்பி போறான்.....”
“என்னம்மா சொல்ற.....?”
“ஆமாப்பா..... ஓ ஷிட்.... பேட்டரி டெட்... சீக்கிரம் வாங்க டேட்....”
ஸ்ரேயா பேசிக் கொண்டிருக்கும்போதே போன் கட் ஆனது.
விஷயம் அறிந்து எட்டு பேரும் அவசர அவசரமாக காரில் ஏறி புறப்பட்டனர்.
பிருந்தாவின் சபதம்
பஞ்சவனம்
அஸ்வினி இறந்த இடம்
“அம்மா.... அம்மா....”
கதறிக்கொண்டே ஓடினாள் பிருந்தா. அவள் பின்னாலேயே ஜீவிதாவும் ஓடினாள்.
இருவரும் அஸ்வினியை நெருங்கிய அடுத்த கணமே அஸ்வினியின் மனித உடல் பாம்பு உருவத்திற்கு மாறியது. பிருந்தாவும் ஜீவிதாவும் அங்கேயே அமர்ந்து கதறி அழுதனர்.
அஸ்வினி பொன் நிறத்தில் செத்துப்போன பாம்பாக கிடந்தாள்.
பின்பு ஜீவிதா ஆறுதல் சொல்ல பிருந்தா அழுகையை அடக்கிக் கொண்டாள்.
பின்பு பிருந்தா, அஸ்வினியின் பாம்பு உடலை எடுத்துக்கொண்டு சென்றாள். துக்கம் தொண்டையை அடைத்தாலும் அழுகையை அடக்கிக்கொண்டு மோட்ச குகைக்கு பிருந்தாவும் ஜீவிதாவும் வந்து சேர்ந்தனர்.
பஞ்சவனம் - மோட்ச குகை
அங்கே மோட்ச லிங்கத்திற்கு அருகில் நீல நிறத்தில் ஒரு நாகம் இறந்து கிடந்தது.
அதைப் பார்த்ததும் பிருந்தாவிற்கு விஷயம் புரிந்தது. அது மாதவனின் நாக சடலம். இவ்வளவு நேரம் அடக்கி வைத்திருந்த அழுகை மீண்டும் பீறிட்டு வந்தது.
நீல நிற நாகத்தின் அருகிலேயே அந்த தங்க நிற பாம்பையும் போட்டு கதறி அழ ஆரம்பித்தாள் பிருந்தா.
ஜீவிதா, அவளுக்கு அருகில் அமர்ந்து அவளும் அழுதுகொண்டே பிருந்தாவை அமைதிப் படுத்த முயற்சி செய்தாள்.
அருகில் இருந்த நாககுருவும் என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் தவித்துக் கொண்டிருந்தார்.
“அழாதே இளவரசி.... வந்த மனிதர்கள் நால்வரும் ஏதோ விசேஷ சக்தியுடன் வந்திருந்தனர். அதனால்தான் என்னால் அவர்களை தடுக்க முடியவில்லை. என்னை மன்னித்து விடு இளவரசி....”
குற்ற உணர்வில் மன்னிப்பு கேட்டுக் கொண்டிருந்தார் நாக குரு.
“இல்லை குருதேவா... வந்தவர்கள் நான்கு பேர் அல்ல. எட்டு பேர்... பாதி வழியில் மீதமிருந்த நால்வரும் ஒரே அணியாக சேர்ந்து நம் நாகராணியை கொன்று விட்டனர்.”
ஜீவிதா தெளிவாக நாக குருவிற்கு விளக்கினாள்.
நாககுரு அந்த இரு பாம்பு சடலங்களையும் எடுத்து சுருட்டி மோட்ச லிங்கத்தின் பாதத்தில் வைத்தார். உடனே அது பிரகாசமாக மாறி, பின்பு இரு நாக சடலங்களும் மறைந்தது.
பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் ஆச்சர்யமாக பார்த்தனர்.
“பிருந்தா... இன்றிலிருந்து நீதான் நாகராணி. உன் தாய் மற்றும் தந்தையின் சக்திகள் உனக்கு வந்து சேர்ந்து நீ மிகுந்த சக்திசாலியாக மாறி விட்டாய். இவர்களின் சடலம் இங்கு பாதுகாப்பாக இருக்கும். அவர்களை உயிர்பிக்க நமக்கு நாகமணி தேவை. நீ எப்படியாவது அவர்களிடமிருந்து நாகமணியை மீட்டு வந்தால், இவர்களை உயிர்பிக்க இயலும். இனி செய்ய வேண்டிய கடமைகள் உன்னுடையது.”
சொல்லி முடித்தார் நாககுரு.
நாகினியின் காம வேட்டை - 19
தரையில் அமர்ந்து அழுதுகொண்டிருந்த பிருந்தா கோப கனலாய் எழுந்தாள்.
“குருதேவா..... இந்த மோட்ச லிங்கத்தின் மீது ஆணையிட்டு சபதம் செய்கிறேன். என் தாய் தந்தையரின் மரணத்திற்கு காரணமான அந்த எட்டு பேரையும் கொன்று, அவர்களிடமிருந்து நாகமணியை மீட்டு வந்து என் தாய் தந்தையை உயிர்பிப்பேன்.... இது நான் செய்யும் சபதம் ஆகும்......”
கோபத்துடனும் ஆவேசத்துடனும் சபதம் செய்தாள், புதிதாக பதவியேற்ற நாகராணி பிருந்தா.
“ஆனால் இதில் ஒரு பிரச்சனை உள்ளது. வரும் மகா சிவராத்திரிக்கு முன்னதாக நீ அந்த நாகமணியை கொண்டு வர வேண்டும். அப்படி இல்லையெனில் இவர்களது சடலம் அழியத் துவங்கி விடும். அதன் பிறகு நீ நாகமணியை மீட்டு வந்தாலும் அதில் எவ்வித பலனும் இல்லை.”
நாககுரு இப்படி ஒரு நிபந்தனையை சொல்லி எச்சரித்தார்.
அவரது நிபந்தனை பிருந்தாவுக்கு தெளிவாக புரிந்தது. அப்பொழுது, ஜீவிதா,
“பிருந்தா..... இந்த சபதத்தில் ஒரு தோழியாக நானும் உன் உடன் இருப்பேன். நாகராணி மற்றும் நாகராஜாவை மீண்டும் உயிர்பிக்க ஒரு நாகினியாக எனக்கும் கடமை உள்ளது. நானும் உன்னுடன் வருகிறேன்….”
என்றாள் ஜீவிதா.
பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் நாககுருவிடம் ஆசி பெற்றுக் கொண்டு அங்கிருந்து கிளம்பினர்.
ஆதி, நாகினிகள் சந்திப்பு
பஞ்சவனம் – வனத்திற்குள் எங்கோ ஓர் இடம்
அதிகாலை 6 மணி
பிருந்தாவும் ஜீவிதாவும் காட்டிற்குள் அலைந்து திரிந்து கொண்டிருந்தனர். எட்டு பேரும் எந்த வழியாக சென்றார்கள் என்று தெரியாமல் குழம்பி இரவு முழுக்க காட்டிற்குள்ளேயே சுற்றி சுற்றி திரிந்தனர். அதனால் விடிந்து விட்டது.
இருவரும் அலைந்து திரிந்து கொண்டிருந்த சமயத்தில், ஒரு அரச மரத்தடியில் ஒரு மனிதன் மயங்கி கிடப்பதை பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் கண்டனர்.
“பிருந்தா... அங்கே பார். ஏதோ ஒரு மனிதன் அங்கு கிடக்கிறான். ஒருவேளை அந்த எட்டு பேரில் ஒருவனாக இருக்குமோ....”
என்றாள் ஜீவிதா.
“இருக்கலாம். வா.... அருகில் சென்று பார்க்கலாம். ஒரு வேளை அந்த வஞ்சகர்களில் ஒருவனாக இருந்தால் இக்கணமே அவனை பிணமாக்குகிறேன்....”
என்று கொதித்தாள் பிருந்தா.
இருவரும் அவன் அருகில் சென்றனர். குப்புற படுத்து மயங்கி கிடந்தான் அந்த மனிதன்.
உயர்ந்த ரக பேண்ட், இடுப்பில் லெதர் பெல்ட், வெண்மை நிறத்தில் அயன் செய்த சட்டை கசங்கி அழுக்காகி இருந்தது. பிருந்தாவும் ஜீவிதாவும் அவனை திருப்பி போட்டனர்.
அவன் வேறு யாரும் அல்ல.... கேசவனின் மகன் ஆதி.
“இவன் அந்த எட்டு பேரில் ஒருவன் அல்ல.... யாரோ புதியவன்.... இங்கு எப்படி வந்தான்....?”
ஆச்சர்யமாக கேட்டாள் பிருந்தா.
“ஆம். பார்ப்பதற்கும் வித்யாசமாக இருக்கிறான். இவனுடைய ஆடையும் வித்யாசமாக உள்ளது....”
என்றாள் ஜீவிதா.
“சரி... வா... நாம் இவனை காப்பாற்றுவோம்....”
என்றாள் பிருந்தா.
தரையில் அமர்ந்து அழுதுகொண்டிருந்த பிருந்தா கோப கனலாய் எழுந்தாள்.
“குருதேவா..... இந்த மோட்ச லிங்கத்தின் மீது ஆணையிட்டு சபதம் செய்கிறேன். என் தாய் தந்தையரின் மரணத்திற்கு காரணமான அந்த எட்டு பேரையும் கொன்று, அவர்களிடமிருந்து நாகமணியை மீட்டு வந்து என் தாய் தந்தையை உயிர்பிப்பேன்.... இது நான் செய்யும் சபதம் ஆகும்......”
கோபத்துடனும் ஆவேசத்துடனும் சபதம் செய்தாள், புதிதாக பதவியேற்ற நாகராணி பிருந்தா.
“ஆனால் இதில் ஒரு பிரச்சனை உள்ளது. வரும் மகா சிவராத்திரிக்கு முன்னதாக நீ அந்த நாகமணியை கொண்டு வர வேண்டும். அப்படி இல்லையெனில் இவர்களது சடலம் அழியத் துவங்கி விடும். அதன் பிறகு நீ நாகமணியை மீட்டு வந்தாலும் அதில் எவ்வித பலனும் இல்லை.”
நாககுரு இப்படி ஒரு நிபந்தனையை சொல்லி எச்சரித்தார்.
அவரது நிபந்தனை பிருந்தாவுக்கு தெளிவாக புரிந்தது. அப்பொழுது, ஜீவிதா,
“பிருந்தா..... இந்த சபதத்தில் ஒரு தோழியாக நானும் உன் உடன் இருப்பேன். நாகராணி மற்றும் நாகராஜாவை மீண்டும் உயிர்பிக்க ஒரு நாகினியாக எனக்கும் கடமை உள்ளது. நானும் உன்னுடன் வருகிறேன்….”
என்றாள் ஜீவிதா.
பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் நாககுருவிடம் ஆசி பெற்றுக் கொண்டு அங்கிருந்து கிளம்பினர்.
ஆதி, நாகினிகள் சந்திப்பு
பஞ்சவனம் – வனத்திற்குள் எங்கோ ஓர் இடம்
அதிகாலை 6 மணி
பிருந்தாவும் ஜீவிதாவும் காட்டிற்குள் அலைந்து திரிந்து கொண்டிருந்தனர். எட்டு பேரும் எந்த வழியாக சென்றார்கள் என்று தெரியாமல் குழம்பி இரவு முழுக்க காட்டிற்குள்ளேயே சுற்றி சுற்றி திரிந்தனர். அதனால் விடிந்து விட்டது.
இருவரும் அலைந்து திரிந்து கொண்டிருந்த சமயத்தில், ஒரு அரச மரத்தடியில் ஒரு மனிதன் மயங்கி கிடப்பதை பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் கண்டனர்.
“பிருந்தா... அங்கே பார். ஏதோ ஒரு மனிதன் அங்கு கிடக்கிறான். ஒருவேளை அந்த எட்டு பேரில் ஒருவனாக இருக்குமோ....”
என்றாள் ஜீவிதா.
“இருக்கலாம். வா.... அருகில் சென்று பார்க்கலாம். ஒரு வேளை அந்த வஞ்சகர்களில் ஒருவனாக இருந்தால் இக்கணமே அவனை பிணமாக்குகிறேன்....”
என்று கொதித்தாள் பிருந்தா.
இருவரும் அவன் அருகில் சென்றனர். குப்புற படுத்து மயங்கி கிடந்தான் அந்த மனிதன்.
உயர்ந்த ரக பேண்ட், இடுப்பில் லெதர் பெல்ட், வெண்மை நிறத்தில் அயன் செய்த சட்டை கசங்கி அழுக்காகி இருந்தது. பிருந்தாவும் ஜீவிதாவும் அவனை திருப்பி போட்டனர்.
அவன் வேறு யாரும் அல்ல.... கேசவனின் மகன் ஆதி.
“இவன் அந்த எட்டு பேரில் ஒருவன் அல்ல.... யாரோ புதியவன்.... இங்கு எப்படி வந்தான்....?”
ஆச்சர்யமாக கேட்டாள் பிருந்தா.
“ஆம். பார்ப்பதற்கும் வித்யாசமாக இருக்கிறான். இவனுடைய ஆடையும் வித்யாசமாக உள்ளது....”
என்றாள் ஜீவிதா.
“சரி... வா... நாம் இவனை காப்பாற்றுவோம்....”
என்றாள் பிருந்தா.
நாகினியின் காம வேட்டை - 20
பிருந்தா ஆதியின் அருகில் அமர, ஜீவிதா அருகில் சென்று ஒரு இலையை மடக்கி அதில் கொஞ்சம் தண்ணீர் எடுத்து வந்தாள்.
இருவரும் அந்த தண்ணீரை ஆதியின் முகத்தில் தெளிக்க, அவன் மெல்ல மயக்கத்தில் இருந்து தெளிந்தான்.
எழுந்து அமர்ந்த ஆதி, அவ்விருவர்களையும் பார்த்து லேசாக சிரித்தான்.
அதற்கு காரணம் அவர்கள் இருவரும் அணிந்திருந்த உடைகள். பிருந்தாவும் ஜீவிதாவும் பட்டு ஜாக்கெட்டையும், ஜரிகைத்துண்டையும் மட்டுமே அணிந்து இருந்தனர். இடுப்பும் வயிறும் முழுக்க வெளியே தெரிந்தது. முழங்காலில் இருந்து முழு காலும் வெளியே தெரிந்தது. அதனுடன் அவர்கள் நகைகளையும் ஆபரணங்களையும் நிறைய அணிந்து இருந்தனர்.
அவர்களை பார்த்ததும் ஏதோ நாடக குரூப்பில் இருந்து தப்பி வந்து விட்டார்கள் என்று நினைத்தான் ஆதி.
“ஆமா.... இது என்ன இடம்...? நான் எப்படி இங்க வந்தேன்...? நீங்கெல்லாம் யாரு...?”
வழக்கமாக மயக்கத்தில் இருந்து எழும் ஒவ்வொரு மனிதனும் கேட்கும் கேள்வியை ஆதியும் கேட்டான்.
“எங்களுக்கு நீங்கள் எப்படி இங்கு வந்தீர்கள் என்று தெரியாது. நாங்கள் உங்களை காணும்போது நீங்கள் இந்த சிவ கடாட்சம் நிறைந்த அரச மரத்தினடியில் மயங்கி கிடந்தீர்கள். நாங்கள் உங்களுக்கு உதவி செய்தோம்.... அதற்கு மேல் எங்களுக்கும் ஒன்றும் தெரியாது....”
பிருந்தா சொல்வதை கேட்டு ஆச்சர்யமாகவும், புன்னகையுடனும் அவர்கள் இருவரையும் மாறி மாறி பார்த்தான்.
“சரி... இப்போ நீ எதுக்கு தூய தமிழ்ல பேசுற...? ஏதாவது ட்ராமா ரிஹல்சரா...?”
ஆதி கேட்ட கேள்வி இருவருக்கும் பாதி புரியவில்லை. அவனது கொச்சை தமிழும், ஓரிரு ஆங்கில வார்த்தைகளும் அவர்களை குழப்பத்தில் ஆழ்த்தியது. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் மாறி மாறி பார்த்துக் கொண்டனர். ஆதி மீண்டும் பேச தொடங்கினான்.
“சரி. அதெல்லாம் இருக்கட்டும். நான்தான் எப்படி வந்தன்னு தெரில... நீங்க எங்க இருந்து ஓடி வந்தீங்க...? வந்ததுதான் வந்தீங்க... இந்த ட்ரெஸ் எல்லாம் மாத்திக்கிட்டு வந்து இருக்கலாம்ல.. உங்களை எவனாச்சும் இந்த கெட்டப்ல பாத்தா என்ன ஆகும்....?”
இப்பொழுதும் ஆதி பேசுவது அவர்களுக்கு பாதி புரியவில்லை. இருவரும் குழுப்பத்தில் ஆதியை பார்க்க, பின்பு இருவரும் மாறி மாறி பார்த்துக் கொண்டனர்.
இருவரும் அமைதியாக இருப்பதை பார்த்து ஆதி புரியாமல் குழம்பினான். பின்பு மெல்ல எழுந்தான். பின்பு அவன் தரையில் ஏதோ தேட ஆரம்பித்தான்.
அந்த சமயம் பிருந்தா தன் தூர திருஷ்டியால் நாககுருவை அழைத்தாள்.
“குருதேவா... இந்த மனிதன் பேசுவது எங்களுக்கு புரியவில்லை. எங்களுக்கு உதவி செய்யுங்கள்.....”
மனதிற்குள் வேண்டினாள் பிருந்தா. அந்த சமயம் கண்ணுக்கு தெரியாத தீப ஒளி ஒன்று நாககுருவிடமிருந்து பறந்து வந்து பிருந்தாவின் உடம்பிலும், ஜீவிதாவின் உடம்பிலும் புகுந்தது.
மனிதர்களின் சாதாரண கொச்சை தமிழ் இருவரின் மூளையிலும் பதிந்தது.
“என்ன சார் தேடுறீங்க...?”
பிருந்தா கேட்டாள்.
அவளது கேள்வி ஜீவிதாவுக்கும் புரிந்தது. ஜீவிதா பிருந்தாவை பார்க்க, பிருந்தா கண்ஜாடை செய்ய, ஜீவிதா அனைத்தையும் புரிந்து கொண்டாள்.
“ஒன்னுமில்ல... என்னோட மொபைலை தேடுறேன்.... அதை காணோம்..... சரி போகட்டும்.... நீங்க எனக்கு ஹெல்ப் பண்ணி இருக்கீங்க. பதிலுக்கு நானும் உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ணணும்ல.... சரி சொல்லுங்க.... உங்களை எங்க டிராப் பண்ணனும்... நான் உங்களை அங்க விட்டுடறேன்.....”
இந்த முறை ஆதி பேசுவது இருவருக்கும் தெளிவாக புரிந்தது.
“எங்களுக்கு யாரும் இல்ல சார். நாங்க அனாதை.... நீங்க எங்களுக்கு எதாவது ஹெல்ப் பண்ண முடியுமா...?”
என்று ஜீவிதா கேட்டாள்.
பிருந்தா ஆதியின் அருகில் அமர, ஜீவிதா அருகில் சென்று ஒரு இலையை மடக்கி அதில் கொஞ்சம் தண்ணீர் எடுத்து வந்தாள்.
இருவரும் அந்த தண்ணீரை ஆதியின் முகத்தில் தெளிக்க, அவன் மெல்ல மயக்கத்தில் இருந்து தெளிந்தான்.
எழுந்து அமர்ந்த ஆதி, அவ்விருவர்களையும் பார்த்து லேசாக சிரித்தான்.
அதற்கு காரணம் அவர்கள் இருவரும் அணிந்திருந்த உடைகள். பிருந்தாவும் ஜீவிதாவும் பட்டு ஜாக்கெட்டையும், ஜரிகைத்துண்டையும் மட்டுமே அணிந்து இருந்தனர். இடுப்பும் வயிறும் முழுக்க வெளியே தெரிந்தது. முழங்காலில் இருந்து முழு காலும் வெளியே தெரிந்தது. அதனுடன் அவர்கள் நகைகளையும் ஆபரணங்களையும் நிறைய அணிந்து இருந்தனர்.
அவர்களை பார்த்ததும் ஏதோ நாடக குரூப்பில் இருந்து தப்பி வந்து விட்டார்கள் என்று நினைத்தான் ஆதி.
“ஆமா.... இது என்ன இடம்...? நான் எப்படி இங்க வந்தேன்...? நீங்கெல்லாம் யாரு...?”
வழக்கமாக மயக்கத்தில் இருந்து எழும் ஒவ்வொரு மனிதனும் கேட்கும் கேள்வியை ஆதியும் கேட்டான்.
“எங்களுக்கு நீங்கள் எப்படி இங்கு வந்தீர்கள் என்று தெரியாது. நாங்கள் உங்களை காணும்போது நீங்கள் இந்த சிவ கடாட்சம் நிறைந்த அரச மரத்தினடியில் மயங்கி கிடந்தீர்கள். நாங்கள் உங்களுக்கு உதவி செய்தோம்.... அதற்கு மேல் எங்களுக்கும் ஒன்றும் தெரியாது....”
பிருந்தா சொல்வதை கேட்டு ஆச்சர்யமாகவும், புன்னகையுடனும் அவர்கள் இருவரையும் மாறி மாறி பார்த்தான்.
“சரி... இப்போ நீ எதுக்கு தூய தமிழ்ல பேசுற...? ஏதாவது ட்ராமா ரிஹல்சரா...?”
ஆதி கேட்ட கேள்வி இருவருக்கும் பாதி புரியவில்லை. அவனது கொச்சை தமிழும், ஓரிரு ஆங்கில வார்த்தைகளும் அவர்களை குழப்பத்தில் ஆழ்த்தியது. இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் மாறி மாறி பார்த்துக் கொண்டனர். ஆதி மீண்டும் பேச தொடங்கினான்.
“சரி. அதெல்லாம் இருக்கட்டும். நான்தான் எப்படி வந்தன்னு தெரில... நீங்க எங்க இருந்து ஓடி வந்தீங்க...? வந்ததுதான் வந்தீங்க... இந்த ட்ரெஸ் எல்லாம் மாத்திக்கிட்டு வந்து இருக்கலாம்ல.. உங்களை எவனாச்சும் இந்த கெட்டப்ல பாத்தா என்ன ஆகும்....?”
இப்பொழுதும் ஆதி பேசுவது அவர்களுக்கு பாதி புரியவில்லை. இருவரும் குழுப்பத்தில் ஆதியை பார்க்க, பின்பு இருவரும் மாறி மாறி பார்த்துக் கொண்டனர்.
இருவரும் அமைதியாக இருப்பதை பார்த்து ஆதி புரியாமல் குழம்பினான். பின்பு மெல்ல எழுந்தான். பின்பு அவன் தரையில் ஏதோ தேட ஆரம்பித்தான்.
அந்த சமயம் பிருந்தா தன் தூர திருஷ்டியால் நாககுருவை அழைத்தாள்.
“குருதேவா... இந்த மனிதன் பேசுவது எங்களுக்கு புரியவில்லை. எங்களுக்கு உதவி செய்யுங்கள்.....”
மனதிற்குள் வேண்டினாள் பிருந்தா. அந்த சமயம் கண்ணுக்கு தெரியாத தீப ஒளி ஒன்று நாககுருவிடமிருந்து பறந்து வந்து பிருந்தாவின் உடம்பிலும், ஜீவிதாவின் உடம்பிலும் புகுந்தது.
மனிதர்களின் சாதாரண கொச்சை தமிழ் இருவரின் மூளையிலும் பதிந்தது.
“என்ன சார் தேடுறீங்க...?”
பிருந்தா கேட்டாள்.
அவளது கேள்வி ஜீவிதாவுக்கும் புரிந்தது. ஜீவிதா பிருந்தாவை பார்க்க, பிருந்தா கண்ஜாடை செய்ய, ஜீவிதா அனைத்தையும் புரிந்து கொண்டாள்.
“ஒன்னுமில்ல... என்னோட மொபைலை தேடுறேன்.... அதை காணோம்..... சரி போகட்டும்.... நீங்க எனக்கு ஹெல்ப் பண்ணி இருக்கீங்க. பதிலுக்கு நானும் உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ணணும்ல.... சரி சொல்லுங்க.... உங்களை எங்க டிராப் பண்ணனும்... நான் உங்களை அங்க விட்டுடறேன்.....”
இந்த முறை ஆதி பேசுவது இருவருக்கும் தெளிவாக புரிந்தது.
“எங்களுக்கு யாரும் இல்ல சார். நாங்க அனாதை.... நீங்க எங்களுக்கு எதாவது ஹெல்ப் பண்ண முடியுமா...?”
என்று ஜீவிதா கேட்டாள்.
நாகினியின் காம வேட்டை - 21
கொஞ்ச நேரம் ஆதி யோசித்தான்.
“சரி வாங்க.... இப்போதைக்கு என்னோட கெஸ்ட் ஹவுஸ்ல உங்களை தங்க வைக்குறேன். மீதிய அப்புறம் பாத்துக்கலாம்.”
ஆதி சொல்லிவிட்டு இருவரையும் அழைத்து சென்றான். கொஞ்ச தூரத்தில் அவனது கார் நின்றது. நல்ல வேளையாக கார் சாவி காரிலேயே இருந்தது.
டிரைவர் சீட்டில் ஆதி அமர, பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் பின்னால் இருந்த சீட்டில் அமர்ந்தனர். இருவரும் இத்தகைய பெரிய, சொகுசான ஜாகுவார் காரை இதற்கு முன் பார்த்ததில்லை.
“அடேங்கப்பா.... என்ன இது... செம்மையா இருக்கு....”
என்றாள் ஜீவிதா.
காரை ஸ்டாட் செய்த ஆதி, ஜீவிதாவின் இந்த கேள்வியை கேட்டு சிரித்தான்.
“இதுக்கு முன்னாடி நீங்க காரை பாத்ததே இலையா...? நீங்க ரெண்டு பேரும் ரொம்ப விளையாட்டு பொண்ணுங்களா இருக்கீங்க....”
இவ்வாறு சொல்லி விட்டு மீண்டும் கலக்கலவென சிரித்தான் ஆதி. பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் அவமானத்தில் வெட்கம் அடைந்தனர்.
அப்பொழுதான் அவர்களுக்கு ஒரு விஷயம் புரிந்தது. நாககுருவின் சக்தியால் மனிதர்களின் சாதாரண தமிழ் அவர்களுக்கு புரிந்தது. ஆதே சமயம் அவர்களாலும் அந்த பாதி ஆங்கிலம் கலந்த தமிழில் பேச முடிந்தது. ஆனால் மனிதர்களின் வித்யாசமான பொருள்களை பற்றி அவர்களுக்கு எதுவும் தெரியவில்லை.
ஆதி தன் காரில் வாய்ஸ் கமென்ட் செய்தான்.
“ஹேய் சிரி.... நேவிகேட் மீ டு கோவை ரிச் காலனி....”
“என்ன பண்றீங்க.....?”
புரியாமல் கேட்டாள் ஜீவிதா. ஏற்கனவே அவமானப்பட்ட வேதனையில் பிருந்தா அமைதியாக இருந்தாள். மெதுவாக ஜீவிதாவின் காதருகில் சென்று,
“ஏய்... மறுபடியும் எதுக்குடி அவர்கிட்ட கேள்வி கேக்குற...? மறுபடியும் அவமான பட்றதுக்கா...?”
என்றாள் பிருந்தா.
“நான் இதுக்கு முன்னாடி இங்க வந்ததே இல்லங்க... இது என்ன ஊருன்னும் தெரில... அதான் மேப் யூஸ் பண்றேன்....”
என்றான் ஆதி.
அவன் சொல்லும் விஷயம் புரிந்தாலும், இருவருக்கும் முழுவதுமாக ஒன்றும் விளங்கவில்லை. ஆனால் மீண்டும் அதைப் பற்றி துருவி துருவி கேட்டால், ஆதி கிண்டல் செய்வான் என்று இருவரும் அமைதியாக இருந்தனர்.
“இட்ஸ் ஓகே.... ஐ யாம் ஆதி.... உங்க நேம் என்ன...?”
“நான் பிருந்தா.... இவ என்னோட பிரெண்ட் ஜீவிதா....”
“ஓ.... நைஸ் நேம்.... ரெண்டு பேருக்கும் தான்... சரி... உங்களை இந்த ட்ரெஸ்ல எங்கயும் கூட்டிட்டு போக முடியாது. சோ.... வீட்டுக்கு போயிட்டு பிரெஷ் ஆகிட்டு, ட்ரெஸ் செஞ்ஜ் பண்ணிக்கலாம். அப்புறமா உங்கள பத்தி சொல்லுங்க. சரியா...?”
என்று சொல்லிவிட்டு மேப் காட்டிய திசையில் ஆதி சென்றான்.
இரண்டு மணி நேர பயணத்திற்கு பிறகு ஆதியின் கெஸ்ட் ஹவுஸ் வந்தது. போர்டிகோவில் காரை நிறுத்திவிட்டு, ஆதி வீட்டிற்குள் சென்றான்.
பிருந்தாவுக்கும், ஜீவிதாவுக்கும் இவ்வளவு பெரிய பிரம்மாண்டமான வீட்டை பார்த்து பிரமிப்பாக இருந்தது. காலம் முழுக்க, காட்டில் குகையை பார்த்து பார்த்து, அவர்களுக்கு இந்த் அரண்மனை போன்ற வீடு வித்யாசமாக இருந்தது.
இருவரும் தயங்கி தயங்கி வீட்டிற்குள் வந்தனர். இருவரையும் அழைத்துக்கொண்டு ஒரு அறைக்குள் சென்றான் ஆதி.
“உங்களை இந்த ட்ரெஸ்ல வெளிய கூட்டிட்டு போக முடியாது. முதல்ல நீங்க என்னோட பேண்ட், சர்ட் போட்டுக்கோங்க. அப்புறம் நாம ஷாப்பிங் போய் உங்களுக்கு தேவையான ட்ரெஸ் வாங்கலாம். சரியா... இந்த கப்போர்ட்ல என்னோட ட்ரெஸ் இருக்கு... போட்டுக்கோங்க...”
ஆதி சொல்லி முடித்ததும், பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் இடுப்பில் கட்டியிருந்த ஜரிகைத்துண்டை அவிழ்த்தனர். ஒரே வினாடியில் ஜரிகைத்துண்டு கழண்டு விழுந்ததும், இருவரும் புண்டையை காட்டிக்கொண்டு அம்மணமாக நின்றனர். நிலைமையை அறிவதற்குள் இருவரின் புண்டையையும் ஆதி பார்த்து விட்டான்.
கொஞ்ச நேரம் ஆதி யோசித்தான்.
“சரி வாங்க.... இப்போதைக்கு என்னோட கெஸ்ட் ஹவுஸ்ல உங்களை தங்க வைக்குறேன். மீதிய அப்புறம் பாத்துக்கலாம்.”
ஆதி சொல்லிவிட்டு இருவரையும் அழைத்து சென்றான். கொஞ்ச தூரத்தில் அவனது கார் நின்றது. நல்ல வேளையாக கார் சாவி காரிலேயே இருந்தது.
டிரைவர் சீட்டில் ஆதி அமர, பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் பின்னால் இருந்த சீட்டில் அமர்ந்தனர். இருவரும் இத்தகைய பெரிய, சொகுசான ஜாகுவார் காரை இதற்கு முன் பார்த்ததில்லை.
“அடேங்கப்பா.... என்ன இது... செம்மையா இருக்கு....”
என்றாள் ஜீவிதா.
காரை ஸ்டாட் செய்த ஆதி, ஜீவிதாவின் இந்த கேள்வியை கேட்டு சிரித்தான்.
“இதுக்கு முன்னாடி நீங்க காரை பாத்ததே இலையா...? நீங்க ரெண்டு பேரும் ரொம்ப விளையாட்டு பொண்ணுங்களா இருக்கீங்க....”
இவ்வாறு சொல்லி விட்டு மீண்டும் கலக்கலவென சிரித்தான் ஆதி. பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் அவமானத்தில் வெட்கம் அடைந்தனர்.
அப்பொழுதான் அவர்களுக்கு ஒரு விஷயம் புரிந்தது. நாககுருவின் சக்தியால் மனிதர்களின் சாதாரண தமிழ் அவர்களுக்கு புரிந்தது. ஆதே சமயம் அவர்களாலும் அந்த பாதி ஆங்கிலம் கலந்த தமிழில் பேச முடிந்தது. ஆனால் மனிதர்களின் வித்யாசமான பொருள்களை பற்றி அவர்களுக்கு எதுவும் தெரியவில்லை.
ஆதி தன் காரில் வாய்ஸ் கமென்ட் செய்தான்.
“ஹேய் சிரி.... நேவிகேட் மீ டு கோவை ரிச் காலனி....”
“என்ன பண்றீங்க.....?”
புரியாமல் கேட்டாள் ஜீவிதா. ஏற்கனவே அவமானப்பட்ட வேதனையில் பிருந்தா அமைதியாக இருந்தாள். மெதுவாக ஜீவிதாவின் காதருகில் சென்று,
“ஏய்... மறுபடியும் எதுக்குடி அவர்கிட்ட கேள்வி கேக்குற...? மறுபடியும் அவமான பட்றதுக்கா...?”
என்றாள் பிருந்தா.
“நான் இதுக்கு முன்னாடி இங்க வந்ததே இல்லங்க... இது என்ன ஊருன்னும் தெரில... அதான் மேப் யூஸ் பண்றேன்....”
என்றான் ஆதி.
அவன் சொல்லும் விஷயம் புரிந்தாலும், இருவருக்கும் முழுவதுமாக ஒன்றும் விளங்கவில்லை. ஆனால் மீண்டும் அதைப் பற்றி துருவி துருவி கேட்டால், ஆதி கிண்டல் செய்வான் என்று இருவரும் அமைதியாக இருந்தனர்.
“இட்ஸ் ஓகே.... ஐ யாம் ஆதி.... உங்க நேம் என்ன...?”
“நான் பிருந்தா.... இவ என்னோட பிரெண்ட் ஜீவிதா....”
“ஓ.... நைஸ் நேம்.... ரெண்டு பேருக்கும் தான்... சரி... உங்களை இந்த ட்ரெஸ்ல எங்கயும் கூட்டிட்டு போக முடியாது. சோ.... வீட்டுக்கு போயிட்டு பிரெஷ் ஆகிட்டு, ட்ரெஸ் செஞ்ஜ் பண்ணிக்கலாம். அப்புறமா உங்கள பத்தி சொல்லுங்க. சரியா...?”
என்று சொல்லிவிட்டு மேப் காட்டிய திசையில் ஆதி சென்றான்.
இரண்டு மணி நேர பயணத்திற்கு பிறகு ஆதியின் கெஸ்ட் ஹவுஸ் வந்தது. போர்டிகோவில் காரை நிறுத்திவிட்டு, ஆதி வீட்டிற்குள் சென்றான்.
பிருந்தாவுக்கும், ஜீவிதாவுக்கும் இவ்வளவு பெரிய பிரம்மாண்டமான வீட்டை பார்த்து பிரமிப்பாக இருந்தது. காலம் முழுக்க, காட்டில் குகையை பார்த்து பார்த்து, அவர்களுக்கு இந்த் அரண்மனை போன்ற வீடு வித்யாசமாக இருந்தது.
இருவரும் தயங்கி தயங்கி வீட்டிற்குள் வந்தனர். இருவரையும் அழைத்துக்கொண்டு ஒரு அறைக்குள் சென்றான் ஆதி.
“உங்களை இந்த ட்ரெஸ்ல வெளிய கூட்டிட்டு போக முடியாது. முதல்ல நீங்க என்னோட பேண்ட், சர்ட் போட்டுக்கோங்க. அப்புறம் நாம ஷாப்பிங் போய் உங்களுக்கு தேவையான ட்ரெஸ் வாங்கலாம். சரியா... இந்த கப்போர்ட்ல என்னோட ட்ரெஸ் இருக்கு... போட்டுக்கோங்க...”
ஆதி சொல்லி முடித்ததும், பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் இடுப்பில் கட்டியிருந்த ஜரிகைத்துண்டை அவிழ்த்தனர். ஒரே வினாடியில் ஜரிகைத்துண்டு கழண்டு விழுந்ததும், இருவரும் புண்டையை காட்டிக்கொண்டு அம்மணமாக நின்றனர். நிலைமையை அறிவதற்குள் இருவரின் புண்டையையும் ஆதி பார்த்து விட்டான்.
நாகினியின் காம வேட்டை - 22
சட்டென கண்களை மூடிக்கொண்டு திரும்பி நின்றான்.
“ஹேய்... நான் ஒரு ஆம்பள... என் முன்னாடியே எதுக்கு இப்படி ட்ரெஸ்ஸ அவுத்தீங்க....”
பதட்டத்தில் உளறினான் ஆதி. ஆனால், அவனை கண்டு கொள்ளாமல், இருவரும் தங்கள் ஜாக்கெட் துண்டை கழட்டி கீழே போட்டனர்.
எதற்காக ஆதி திரும்பி நிற்கிறான், எதற்காக கண்களை மூடி நிற்கிறான் என்று புரியாமல் இருவரும் நின்றனர்.
“ட்ரெஸ் போட்டுக்கிட்டீங்களா.....?”
கேட்டுக்கொண்டே திரும்பிய ஆதி, இருவரும் ஒட்டு துணி கூட இல்லாமல் அம்மணமாக நிற்பதை கண்டு அதிர்ச்சி அடைந்தான்.
“ஹேய்... ட்ரெஸ் போட்டுக்கோங்க.... எதுக்கு இப்படி நியூடா நிக்குறீங்க....?”
என்று ஆதி கேட்க,
“இந்த ட்ரெஸ் எல்லாம் எப்படி போடறதுன்னு எங்களுக்கு தெரில...”
என்றாள் ஜீவிதா.
“ஹேய்... இதுக்கு முன்னாடி நீங்க ரெண்டு பேரும் சர்ட், பேண்ட்-அ பாத்தது கூட இல்லையா...?”
“நிஜமாதான் சொல்றோம். எங்களுக்கு இதை எப்படி போட்டுக்குறதுன்னு தெரில.. நீங்களே எங்களுக்கு போட்டு விடுங்க....”
என்றாள் பிருந்தா.
“நான் எப்படி போட்டு விடுறது......”
என்று முணுமுணுத்தான் ஆதி.
“ஹலோ.... இவ யாருன்னு உங்களுக்கு தெரியுமா...? இவ ஆர்டர் போட்டா செஞ்சே ஆகணும். ஒழுங்கா வந்து எங்களுக்கு ட்ரெஸ் போட்டு விடுங்க....”
என்றாள் ஜீவிதா.
கொஞ்சம் தயங்கி தயங்கி ஆதி அவர்களுக்கு அருகில் நெருங்கி வந்தான்.
“நீங்க ரெண்டு பேரும் ஜட்டி கூட போடலையா...?”
“ஜட்டியா...? அப்படின்னா என்ன...?”
என்று புரியாதவளாய் ஜீவிதா கேட்க,
“அதுவா.... அது நம்மளோட பிரைவேட் பார்ட்ஸ்-அ மறைக்க போடுவாங்க...”
என்றான் ஆதி.
“நீங்களும் போட்டு இருக்கிங்களா...?”
என்று கேட்ட ஜீவிதா சட்டென, ஆதியின் பேண்ட் மீது கையை வைத்து அவன் சுன்னியை தொட்டாள்.
ஆதிக்கு ஜிவ்வென்று ஆனது. தாவி குதித்து ஒரு அடி தள்ளி நின்றான்.
“ஹேய்... என்ன... இப்படி தொட்ற....? உனக்கு கொஞ்சம் கூட காமன் சென்ஸ்சே இல்லையா...?”
பதறினான் ஆதி.
“இப்போ எதுக்கு நீங்க பதட்ட பட்றீங்க...? எங்களுக்கு ட்ரெஸ் போட்டு விடத்தான சொல்றோம்.... இதுக்கு எதுக்கு இப்படி ஓடுறீங்க...?”
என்றாள் பிருந்தா.
முதலில் அவர்கள் இருவரும் தன்னிடம் ஏதோ விளையாடுகிறார்கள் என்று நினைத்தான் ஆதி. ஆனால், இவ்வளவு நேரம் எந்தவித கூச்சமும் வெக்கமும் இல்லாமல் அவர்கள் நிற்பதைப் பார்க்க, உண்மையிலேயே அவர்களுக்கு வெட்கம் இல்லை என்பதும் இந்த நவீன ஆடை பற்றிய அறிவும் இல்லை என்று ஆதிக்கு புரிந்தது.
இவ்வளவு நேரம் தலையை குனிந்தும், தலையை திருப்பிக்கொண்டும் இருந்த அதி, மெதுவாக தலையை உயர்த்தி அவர்களை பார்த்தான்.
இருவரும் செக்க செவேலென்று இருந்தனர். இருவருக்கும் இருபது வயதுதான் என்பதால், இருவருக்கும் முலைகள் கொஞ்சம் சின்னதாகத்தான் இருந்தது. அதிலும் பிருந்தாவிற்கு முலைக்காம்பு சிவந்து ரோஸ் நிறத்தில் இருந்தது. இருவருக்குமே சின்ன இடுப்பு. அக்குளில் கொஞ்சமாக முடி. இருவரின் புண்டையிலும் சிறிது அடர்த்தியாக முடி வளர்ந்து இருந்தாலும், அவர்களுடைய முடியால் முழுமையாக அவர்களின் புண்டையை மறைக்க முடியவில்லை.
சட்டென கண்களை மூடிக்கொண்டு திரும்பி நின்றான்.
“ஹேய்... நான் ஒரு ஆம்பள... என் முன்னாடியே எதுக்கு இப்படி ட்ரெஸ்ஸ அவுத்தீங்க....”
பதட்டத்தில் உளறினான் ஆதி. ஆனால், அவனை கண்டு கொள்ளாமல், இருவரும் தங்கள் ஜாக்கெட் துண்டை கழட்டி கீழே போட்டனர்.
எதற்காக ஆதி திரும்பி நிற்கிறான், எதற்காக கண்களை மூடி நிற்கிறான் என்று புரியாமல் இருவரும் நின்றனர்.
“ட்ரெஸ் போட்டுக்கிட்டீங்களா.....?”
கேட்டுக்கொண்டே திரும்பிய ஆதி, இருவரும் ஒட்டு துணி கூட இல்லாமல் அம்மணமாக நிற்பதை கண்டு அதிர்ச்சி அடைந்தான்.
“ஹேய்... ட்ரெஸ் போட்டுக்கோங்க.... எதுக்கு இப்படி நியூடா நிக்குறீங்க....?”
என்று ஆதி கேட்க,
“இந்த ட்ரெஸ் எல்லாம் எப்படி போடறதுன்னு எங்களுக்கு தெரில...”
என்றாள் ஜீவிதா.
“ஹேய்... இதுக்கு முன்னாடி நீங்க ரெண்டு பேரும் சர்ட், பேண்ட்-அ பாத்தது கூட இல்லையா...?”
“நிஜமாதான் சொல்றோம். எங்களுக்கு இதை எப்படி போட்டுக்குறதுன்னு தெரில.. நீங்களே எங்களுக்கு போட்டு விடுங்க....”
என்றாள் பிருந்தா.
“நான் எப்படி போட்டு விடுறது......”
என்று முணுமுணுத்தான் ஆதி.
“ஹலோ.... இவ யாருன்னு உங்களுக்கு தெரியுமா...? இவ ஆர்டர் போட்டா செஞ்சே ஆகணும். ஒழுங்கா வந்து எங்களுக்கு ட்ரெஸ் போட்டு விடுங்க....”
என்றாள் ஜீவிதா.
கொஞ்சம் தயங்கி தயங்கி ஆதி அவர்களுக்கு அருகில் நெருங்கி வந்தான்.
“நீங்க ரெண்டு பேரும் ஜட்டி கூட போடலையா...?”
“ஜட்டியா...? அப்படின்னா என்ன...?”
என்று புரியாதவளாய் ஜீவிதா கேட்க,
“அதுவா.... அது நம்மளோட பிரைவேட் பார்ட்ஸ்-அ மறைக்க போடுவாங்க...”
என்றான் ஆதி.
“நீங்களும் போட்டு இருக்கிங்களா...?”
என்று கேட்ட ஜீவிதா சட்டென, ஆதியின் பேண்ட் மீது கையை வைத்து அவன் சுன்னியை தொட்டாள்.
ஆதிக்கு ஜிவ்வென்று ஆனது. தாவி குதித்து ஒரு அடி தள்ளி நின்றான்.
“ஹேய்... என்ன... இப்படி தொட்ற....? உனக்கு கொஞ்சம் கூட காமன் சென்ஸ்சே இல்லையா...?”
பதறினான் ஆதி.
“இப்போ எதுக்கு நீங்க பதட்ட பட்றீங்க...? எங்களுக்கு ட்ரெஸ் போட்டு விடத்தான சொல்றோம்.... இதுக்கு எதுக்கு இப்படி ஓடுறீங்க...?”
என்றாள் பிருந்தா.
முதலில் அவர்கள் இருவரும் தன்னிடம் ஏதோ விளையாடுகிறார்கள் என்று நினைத்தான் ஆதி. ஆனால், இவ்வளவு நேரம் எந்தவித கூச்சமும் வெக்கமும் இல்லாமல் அவர்கள் நிற்பதைப் பார்க்க, உண்மையிலேயே அவர்களுக்கு வெட்கம் இல்லை என்பதும் இந்த நவீன ஆடை பற்றிய அறிவும் இல்லை என்று ஆதிக்கு புரிந்தது.
இவ்வளவு நேரம் தலையை குனிந்தும், தலையை திருப்பிக்கொண்டும் இருந்த அதி, மெதுவாக தலையை உயர்த்தி அவர்களை பார்த்தான்.
இருவரும் செக்க செவேலென்று இருந்தனர். இருவருக்கும் இருபது வயதுதான் என்பதால், இருவருக்கும் முலைகள் கொஞ்சம் சின்னதாகத்தான் இருந்தது. அதிலும் பிருந்தாவிற்கு முலைக்காம்பு சிவந்து ரோஸ் நிறத்தில் இருந்தது. இருவருக்குமே சின்ன இடுப்பு. அக்குளில் கொஞ்சமாக முடி. இருவரின் புண்டையிலும் சிறிது அடர்த்தியாக முடி வளர்ந்து இருந்தாலும், அவர்களுடைய முடியால் முழுமையாக அவர்களின் புண்டையை மறைக்க முடியவில்லை.
நாகினியின் காம வேட்டை - 23
இருவருமே கன்னி கழியாமல் சிறிய புண்டையை கொண்டிருந்தனர். புண்டை இதழ்கள் வெளியே தொங்காமல் இறுக்கமாக சுருங்கி இருந்தது. தொடையும் சின்ன வாழைத்தண்டு போல கவர்ந்து இழுத்தது.
அவர்கள் இருவரும் பார்ப்பதற்கு இரட்டை பிறவிகள் போல இருந்தனர். இருவரின் நிர்வாண உடல்களைப் பார்த்து ஆதி மூடேற ஆரம்பித்தாலும், அவர்கள் ஏன் கொஞ்சம் கூட வெக்கம் இல்லாமல் இப்படி அம்மணமாக நிற்கிறார்கள் என்ற சந்தேகமும் ஆதிக்கு வந்தது. அவர்களுக்கு அருகில் வந்தான் ஆதி.
“முதலில் இவளுக்கு ட்ரெஸ் போட்டு விடுங்க...”
என்றாள் ஜீவிதா.
ஜீவிதா அருகில் இருந்த மெத்தையில் அமர்ந்தாள். பிருந்தா ஆதியின் பக்கத்தில் வந்து நின்றாள். ஆதி ரொம்ப பக்கத்தில் நின்று கொண்டிருந்தான். பிருந்தாவின் உடம்பு வாசம் அவனுக்கு தெளிவாக அடித்தது. அவள் உடம்பின் நறுமணம் அவனுக்கு பிடித்து இருந்தது.
இருந்தாலும், அவள் உடம்பை அதிகமாக பார்க்காமல், மிகுந்த கண்ணியத்துடன் நடந்து கொண்டான். பிருந்தாவை பார்த்தும் பாராமல், அவளுக்கு சட்டை மற்றும் பேண்ட்-ஐ மாட்டி விட்டான். பேண்ட் போட்டு விட்டதும், ஜிப்பை இழுத்து விட, அப்பொழுது ஆதியின் கை விரல்கள், பிருந்தாவின் புண்டையில் உரசியது.
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்......”
கண்களை இறுக்கமாக மூடினாள் பிருந்தா.
முதல்முறை ஒரு ஆணின் விரல்கள் தன் புண்டையில் படுகிறது. அவள் உடல் முழுவதும் ஜிவ்வென்று ஆனது.
பிருந்தா சென்று அமர்ந்ததும், ஜீவிதா எழுந்து வந்தாள். அவளுக்கு சட்டையை மாட்டி விட்டு, பின்பு பேண்ட் போட்டு விடும்போது, காலை தூக்கிய ஜீவிதா தடுமாறியதால், ஆதியை பிடித்துக் கொண்டாள்.
“ஜீவிதா.... கொஞ்சம் கைய எடுக்குறீங்களா....?”
“ஏன் சார்...?”
“எனக்கு கூச்சமா இருக்கு....”
“கூச்சமா...? அப்படின்னா...?”
“ஐயோ... கைய எடுங்க ஜீவிதா.... சொன்ன புரிஞ்சுக்கோங்க.....”
கண்களை வேறு பக்கம் திருப்பிக்கொண்டு பேசினான் ஆதி. இவன் ஏன் இப்படி நடந்து கொள்கிறான் என்று புரியாமல், ஜீவுதாவும் பிருந்தாவும் முழித்தனர்.
பின்பு ஜீவிதாவுக்கும் பேண்ட் போட்டு விட்டான். இந்த முறை ஜிப் போடும்போது, அவளின் புண்டையை தொடாமல், கவனமாக பார்த்துக்கொண்டான்.
இருவருக்கும் ஆதியின் சர்ட், பேண்ட் கொஞ்சம் பெரியதாக லூசாக இருந்தது. ஆனால், அவர்கள் இந்த ட்ரெஸ்-ஐ முதன்முதலாக அணிந்து பார்க்கிறார்கள். அவர்களுக்கும் இந்த ட்ரெஸ் பிடித்து இருந்தது.
“சரி... நான் கீழ வெயிட் பண்றேன்... நீங்க கிளம்பி வாங்க...”
என்று சொல்லி விட்டு ஆதி மாடியிலிருந்து கீழே சென்றான். பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் அறையில் இருந்தனர்.
“பிருந்தா... நாம இங்க வந்ததை நம்ம குருவுக்கு சொல்லணும்.....”
என்று ஜீவிதா சொல்ல,
பிருந்தா மெத்தையில் இருந்து எழுந்து, சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள். அங்கே ஒரு கண்ணாடி இருந்தது.
கண்ணாடி முன்பு நின்று ஏதோ சில மந்திரங்களை சொன்னாள் பிருந்தா. சட்டென்று அவள் கண்களில் இருந்து செந்நிற ஒளிக்கற்றை பாய்ந்து சென்று கண்ணாடியில் விழ, அந்த கண்ணாடியில் நாககுருவின் முகம் தெரிந்தது. பிருந்தா நாககுருவிடம் பேச ஆரம்பிக்க, ஜீவிதாவும் அவளுடன் வந்து நின்றாள்.
“எங்கே இருக்கிறீர்கள்...? இது என்ன புதுவிதமான உடை...?”
“குருதேவா....? நாங்கள் விடியும் வரை காட்டிற்குள்தான் இருந்தோம். ஒரு மனிதன்தான் எங்களுக்கு உதவி செய்தான். அவன்தான் எங்களுக்கு இந்த உடை அணிவித்தான்....”
“ஓ... அப்படியா.... அவன் நல்லவன்தானா...?”
“பார்ப்பதற்கு நல்லவனாகத்தான் தெரிகின்றான் குருதேவா... ஆனால் எனக்கு ஒரு விஷயம்தான் புரியவில்லை. எங்களுக்கு அவன் உடையை அணிவிக்கும்போழுது, ஏனோ, எங்களை அவன் ஏறெடுத்தும் பார்க்கவில்லை. அதுதான் ஏனென்று புரியவில்லை....”
பிருந்தா அதை சொன்னதும் நாககுரு அதிர்ச்சி அடைந்தார்.
இருவருமே கன்னி கழியாமல் சிறிய புண்டையை கொண்டிருந்தனர். புண்டை இதழ்கள் வெளியே தொங்காமல் இறுக்கமாக சுருங்கி இருந்தது. தொடையும் சின்ன வாழைத்தண்டு போல கவர்ந்து இழுத்தது.
அவர்கள் இருவரும் பார்ப்பதற்கு இரட்டை பிறவிகள் போல இருந்தனர். இருவரின் நிர்வாண உடல்களைப் பார்த்து ஆதி மூடேற ஆரம்பித்தாலும், அவர்கள் ஏன் கொஞ்சம் கூட வெக்கம் இல்லாமல் இப்படி அம்மணமாக நிற்கிறார்கள் என்ற சந்தேகமும் ஆதிக்கு வந்தது. அவர்களுக்கு அருகில் வந்தான் ஆதி.
“முதலில் இவளுக்கு ட்ரெஸ் போட்டு விடுங்க...”
என்றாள் ஜீவிதா.
ஜீவிதா அருகில் இருந்த மெத்தையில் அமர்ந்தாள். பிருந்தா ஆதியின் பக்கத்தில் வந்து நின்றாள். ஆதி ரொம்ப பக்கத்தில் நின்று கொண்டிருந்தான். பிருந்தாவின் உடம்பு வாசம் அவனுக்கு தெளிவாக அடித்தது. அவள் உடம்பின் நறுமணம் அவனுக்கு பிடித்து இருந்தது.
இருந்தாலும், அவள் உடம்பை அதிகமாக பார்க்காமல், மிகுந்த கண்ணியத்துடன் நடந்து கொண்டான். பிருந்தாவை பார்த்தும் பாராமல், அவளுக்கு சட்டை மற்றும் பேண்ட்-ஐ மாட்டி விட்டான். பேண்ட் போட்டு விட்டதும், ஜிப்பை இழுத்து விட, அப்பொழுது ஆதியின் கை விரல்கள், பிருந்தாவின் புண்டையில் உரசியது.
“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்......”
கண்களை இறுக்கமாக மூடினாள் பிருந்தா.
முதல்முறை ஒரு ஆணின் விரல்கள் தன் புண்டையில் படுகிறது. அவள் உடல் முழுவதும் ஜிவ்வென்று ஆனது.
பிருந்தா சென்று அமர்ந்ததும், ஜீவிதா எழுந்து வந்தாள். அவளுக்கு சட்டையை மாட்டி விட்டு, பின்பு பேண்ட் போட்டு விடும்போது, காலை தூக்கிய ஜீவிதா தடுமாறியதால், ஆதியை பிடித்துக் கொண்டாள்.
“ஜீவிதா.... கொஞ்சம் கைய எடுக்குறீங்களா....?”
“ஏன் சார்...?”
“எனக்கு கூச்சமா இருக்கு....”
“கூச்சமா...? அப்படின்னா...?”
“ஐயோ... கைய எடுங்க ஜீவிதா.... சொன்ன புரிஞ்சுக்கோங்க.....”
கண்களை வேறு பக்கம் திருப்பிக்கொண்டு பேசினான் ஆதி. இவன் ஏன் இப்படி நடந்து கொள்கிறான் என்று புரியாமல், ஜீவுதாவும் பிருந்தாவும் முழித்தனர்.
பின்பு ஜீவிதாவுக்கும் பேண்ட் போட்டு விட்டான். இந்த முறை ஜிப் போடும்போது, அவளின் புண்டையை தொடாமல், கவனமாக பார்த்துக்கொண்டான்.
இருவருக்கும் ஆதியின் சர்ட், பேண்ட் கொஞ்சம் பெரியதாக லூசாக இருந்தது. ஆனால், அவர்கள் இந்த ட்ரெஸ்-ஐ முதன்முதலாக அணிந்து பார்க்கிறார்கள். அவர்களுக்கும் இந்த ட்ரெஸ் பிடித்து இருந்தது.
“சரி... நான் கீழ வெயிட் பண்றேன்... நீங்க கிளம்பி வாங்க...”
என்று சொல்லி விட்டு ஆதி மாடியிலிருந்து கீழே சென்றான். பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் அறையில் இருந்தனர்.
“பிருந்தா... நாம இங்க வந்ததை நம்ம குருவுக்கு சொல்லணும்.....”
என்று ஜீவிதா சொல்ல,
பிருந்தா மெத்தையில் இருந்து எழுந்து, சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள். அங்கே ஒரு கண்ணாடி இருந்தது.
கண்ணாடி முன்பு நின்று ஏதோ சில மந்திரங்களை சொன்னாள் பிருந்தா. சட்டென்று அவள் கண்களில் இருந்து செந்நிற ஒளிக்கற்றை பாய்ந்து சென்று கண்ணாடியில் விழ, அந்த கண்ணாடியில் நாககுருவின் முகம் தெரிந்தது. பிருந்தா நாககுருவிடம் பேச ஆரம்பிக்க, ஜீவிதாவும் அவளுடன் வந்து நின்றாள்.
“எங்கே இருக்கிறீர்கள்...? இது என்ன புதுவிதமான உடை...?”
“குருதேவா....? நாங்கள் விடியும் வரை காட்டிற்குள்தான் இருந்தோம். ஒரு மனிதன்தான் எங்களுக்கு உதவி செய்தான். அவன்தான் எங்களுக்கு இந்த உடை அணிவித்தான்....”
“ஓ... அப்படியா.... அவன் நல்லவன்தானா...?”
“பார்ப்பதற்கு நல்லவனாகத்தான் தெரிகின்றான் குருதேவா... ஆனால் எனக்கு ஒரு விஷயம்தான் புரியவில்லை. எங்களுக்கு அவன் உடையை அணிவிக்கும்போழுது, ஏனோ, எங்களை அவன் ஏறெடுத்தும் பார்க்கவில்லை. அதுதான் ஏனென்று புரியவில்லை....”
பிருந்தா அதை சொன்னதும் நாககுரு அதிர்ச்சி அடைந்தார்.
நாகினியின் காம வேட்டை - 24
“அவன் உங்களுக்கு உடை அணிவித்தானா...? அப்பொழுது நீங்கள் இருவரும் அவன் முன் நிர்வாணமாக நின்றீர்களா...?”
“ஆம் குருதேவா.... இதில் என்ன...? நாங்கள் பாம்புகள் தானே...? இதில் ஏதேனும் தவறு உள்ளதா...?”
பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் புரியாமல் கேட்டனர். அப்பொழுது, நாககுரு அவர்களுக்கு மனிதர்களுக்கு உண்டான வெக்கம், அச்சம், மடம், நாணம், பயிர்ப்பு ஆகிய குணங்களின் அறிவை வழங்கினார்.
அப்பொழுதான் அவர்கள் எவ்வளவு பெரிய தவறை செய்துள்ளனர் என்பது அவர்களுக்கு புரிந்தது.
பின்பு நாககுரு அவர்களிடம், இவ்வாறு இரண்டு பெண்கள் நிர்வாணமாக நின்றால், எந்த ஆணும் தவறாக நடந்து கொள்ள முயற்சி செய்வான். ஆனால் அவன் அப்படி நடந்து கொள்ளவில்லை. இதிலிருந்து அவன் மிகவும் நல்லவன் என்று தெரிகிறது. அவனிடம் தக்க தருணமாக பார்த்து உண்மையை சொல்லி விடுங்கள். ஏனெனில் நீங்கள் ஒரு மனிதனின் உதவி இல்லாமல் அந்த எட்டு நய வஞ்சகர்களை கண்டு பிடிப்பது முடியாத காரியம். அந்த மனிதனை எப்படியாவது உதவி செய்ய ஒத்துக்கொள்ள வையுங்கள்.... என்றார்.
அப்பொழுது கீழே இருந்து ஆதி கூப்பிடும் சத்தம் கேட்டது. இருவரும் கேழே புறப்பட்டனர். கண்ணாடியில் தெரிந்து கொண்டிருந்த நாககுருவின் முகம் மறைந்தது.
இவ்வளவு நேரம் அவுத்து போட்டு, கொஞ்சம் கூட வெக்கமில்லாமல் ஆதியின் முன்பு அம்மணமாக நின்ற இருவரும், இப்பொழுது அடக்க ஒடுக்கமாக கீழே இறங்கி ஹாலுக்கு வந்தனர்.
அவர்களின் நடையிலே ஒரு மாற்றம் இருந்தது ஆதிக்கு தெளிவாக தெரிந்தது.
“எங்களை மன்னிச்சுடுங்க... நாங்க தெரியாம உங்க முன்னாடி அப்படி நின்னுட்டோம்...”
என்றாள் ஜீவிதா.
“ஓ... தெரியாம நின்னீங்களா..? அது சரி... மேடம் எங்கிட்ட சாரி கேக்க மாட்டாங்களா...?”
என்றான் ஆதி.
அப்பொழுது தலைகுனிந்து வெக்கத்தில் இருந்த பிருந்தா, மெதுவாக தலையை உயர்த்தி, ஆதியை பார்த்து, என்னையும் மன்னிச்சுடுங்க.... என்றாள்.
“சரி சரி... பரவால்ல... வாங்க... முதல்ல ஷாப்பிங் பண்ணுவோம். உங்களுக்கு நல்ல ட்ரெஸ் எடுக்கணும்....”
ஆதி சொல்லிவிட்டு செல்ல, இருவரும் அவன் பின்னாலேயே சென்றனர். வழக்கம்போல் ஆதி டிரைவர் சீட்டில் அமர, இருவரும் பின் சீட்டில் அமர, ஜாகுவார், ப்ரூக் ஃபீல்ட்ஸ் மால்-ஐ நோக்கி புறப்பட்டது.
காலை 8 மணி
ஆதி வீடு
ஆதியின் வீட்டில் ஆதியின் பெற்றோர் கேசவன், காயத்ரி சோகமாக சோபாவில் அமர்ந்து இருந்தனர். அங்கு கேசவனின் நண்பர்களான திவாகர், குமார், மோகன் ஆகியோரின் குடும்பமும் குழுமி இருந்தது.
திவாகர், கேசவனுக்கு அருகில் அமர்ந்து அவர் தோள் மீது கை வைத்து இருந்தார்.
“மனசு விட்றாதடா கேசவா.... கண்டிப்பா ஆதி கிடச்சுடுவான்.....”
“இல்லடா... நைட் ஃபுல்லா தேடிட்டோம். அவனை எங்கயுமே காணோமேடா... கம்முனு போலிஸ் கம்ப்ளெயின்ட் குடுக்கலாமாடா....?”
கேசவனின் இந்த கேள்வி திவாகருக்கு அதிர்ச்சியை தந்தது. மெதுவாக கேசவனின் காதருகே சென்று முனுமுத்தார்.
“லூசாடா நீ.... ஆதி காணாம போன அப்போ நாமெல்லாம் எங்க இருந்தோம்னு போலிஸ் கேட்டா என்ன பதில் சொல்றது...? அப்புறம் ஆதி காணாம போன கேஸ்-க்கு பதிலா, நாம பண்ண கொலை கேஸ்-அ போலிஸ் இன்வெஸ்டிகேஷன் பண்ண ஆரம்பிச்சுடும்....”
ஏற்கனவே ஆதி காணாமல் போனதால் வருத்தத்தில் இருந்த கேசவன், திவாகரின் இந்த பதில் கேட்டு இன்னும் அதிர்ச்சியும் பயமும் கொண்டார்.
“அவன் உங்களுக்கு உடை அணிவித்தானா...? அப்பொழுது நீங்கள் இருவரும் அவன் முன் நிர்வாணமாக நின்றீர்களா...?”
“ஆம் குருதேவா.... இதில் என்ன...? நாங்கள் பாம்புகள் தானே...? இதில் ஏதேனும் தவறு உள்ளதா...?”
பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் புரியாமல் கேட்டனர். அப்பொழுது, நாககுரு அவர்களுக்கு மனிதர்களுக்கு உண்டான வெக்கம், அச்சம், மடம், நாணம், பயிர்ப்பு ஆகிய குணங்களின் அறிவை வழங்கினார்.
அப்பொழுதான் அவர்கள் எவ்வளவு பெரிய தவறை செய்துள்ளனர் என்பது அவர்களுக்கு புரிந்தது.
பின்பு நாககுரு அவர்களிடம், இவ்வாறு இரண்டு பெண்கள் நிர்வாணமாக நின்றால், எந்த ஆணும் தவறாக நடந்து கொள்ள முயற்சி செய்வான். ஆனால் அவன் அப்படி நடந்து கொள்ளவில்லை. இதிலிருந்து அவன் மிகவும் நல்லவன் என்று தெரிகிறது. அவனிடம் தக்க தருணமாக பார்த்து உண்மையை சொல்லி விடுங்கள். ஏனெனில் நீங்கள் ஒரு மனிதனின் உதவி இல்லாமல் அந்த எட்டு நய வஞ்சகர்களை கண்டு பிடிப்பது முடியாத காரியம். அந்த மனிதனை எப்படியாவது உதவி செய்ய ஒத்துக்கொள்ள வையுங்கள்.... என்றார்.
அப்பொழுது கீழே இருந்து ஆதி கூப்பிடும் சத்தம் கேட்டது. இருவரும் கேழே புறப்பட்டனர். கண்ணாடியில் தெரிந்து கொண்டிருந்த நாககுருவின் முகம் மறைந்தது.
இவ்வளவு நேரம் அவுத்து போட்டு, கொஞ்சம் கூட வெக்கமில்லாமல் ஆதியின் முன்பு அம்மணமாக நின்ற இருவரும், இப்பொழுது அடக்க ஒடுக்கமாக கீழே இறங்கி ஹாலுக்கு வந்தனர்.
அவர்களின் நடையிலே ஒரு மாற்றம் இருந்தது ஆதிக்கு தெளிவாக தெரிந்தது.
“எங்களை மன்னிச்சுடுங்க... நாங்க தெரியாம உங்க முன்னாடி அப்படி நின்னுட்டோம்...”
என்றாள் ஜீவிதா.
“ஓ... தெரியாம நின்னீங்களா..? அது சரி... மேடம் எங்கிட்ட சாரி கேக்க மாட்டாங்களா...?”
என்றான் ஆதி.
அப்பொழுது தலைகுனிந்து வெக்கத்தில் இருந்த பிருந்தா, மெதுவாக தலையை உயர்த்தி, ஆதியை பார்த்து, என்னையும் மன்னிச்சுடுங்க.... என்றாள்.
“சரி சரி... பரவால்ல... வாங்க... முதல்ல ஷாப்பிங் பண்ணுவோம். உங்களுக்கு நல்ல ட்ரெஸ் எடுக்கணும்....”
ஆதி சொல்லிவிட்டு செல்ல, இருவரும் அவன் பின்னாலேயே சென்றனர். வழக்கம்போல் ஆதி டிரைவர் சீட்டில் அமர, இருவரும் பின் சீட்டில் அமர, ஜாகுவார், ப்ரூக் ஃபீல்ட்ஸ் மால்-ஐ நோக்கி புறப்பட்டது.
குடும்பமே ஆதியை தேடல்
காலை 8 மணி
ஆதி வீடு
ஆதியின் வீட்டில் ஆதியின் பெற்றோர் கேசவன், காயத்ரி சோகமாக சோபாவில் அமர்ந்து இருந்தனர். அங்கு கேசவனின் நண்பர்களான திவாகர், குமார், மோகன் ஆகியோரின் குடும்பமும் குழுமி இருந்தது.
திவாகர், கேசவனுக்கு அருகில் அமர்ந்து அவர் தோள் மீது கை வைத்து இருந்தார்.
“மனசு விட்றாதடா கேசவா.... கண்டிப்பா ஆதி கிடச்சுடுவான்.....”
“இல்லடா... நைட் ஃபுல்லா தேடிட்டோம். அவனை எங்கயுமே காணோமேடா... கம்முனு போலிஸ் கம்ப்ளெயின்ட் குடுக்கலாமாடா....?”
கேசவனின் இந்த கேள்வி திவாகருக்கு அதிர்ச்சியை தந்தது. மெதுவாக கேசவனின் காதருகே சென்று முனுமுத்தார்.
“லூசாடா நீ.... ஆதி காணாம போன அப்போ நாமெல்லாம் எங்க இருந்தோம்னு போலிஸ் கேட்டா என்ன பதில் சொல்றது...? அப்புறம் ஆதி காணாம போன கேஸ்-க்கு பதிலா, நாம பண்ண கொலை கேஸ்-அ போலிஸ் இன்வெஸ்டிகேஷன் பண்ண ஆரம்பிச்சுடும்....”
ஏற்கனவே ஆதி காணாமல் போனதால் வருத்தத்தில் இருந்த கேசவன், திவாகரின் இந்த பதில் கேட்டு இன்னும் அதிர்ச்சியும் பயமும் கொண்டார்.
நாகினியின் காம வேட்டை - 25
ஆதியின் தாய் காயத்ரிக்கு அருகில் ஸ்ரேயா அமர்ந்து ஆறுதல் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள்.
ஸ்ரேயாவின் அம்மா மாயா, குமாரின் மனைவி நித்யா, மோகனின் மனைவி திவ்யா மூவரும் ஒன்றாக ஒரு சோபாவில் அமர்ந்து இருக்க, மோகனின் இளைய மகள் அனுஷ்கா, அனைவருக்கும் காப்பி போட்டு எடுத்து கொண்டு வந்தாள்.
அப்போது, ராகவ், கிஷோர், கரண், ஆகாஷ் நால்வரும் வீட்டிற்குள் வந்தனர்.
“ஆதிய பத்தி ஏதாவது இன்ஃபர்மேஷன் கெடச்சுதா...?”
என்று ஸ்ரேயா கேட்க,
நால்வரும் இல்லை என தலையாட்டினர்.
இதுவரை ஆதி கிடைத்து விடுவான் என்று ஏதோ ஒரு நம்பிக்கையில் இருந்த காயத்ரி, இந்த நால்வரின் பதிலை கேட்டு ஓ.... என்று அழ ஆரம்பித்து விட்டாள்.
காப்பியை கொண்டு வந்த அனுஷ்கா காப்பி தட்டை டேபிளில் வைத்து விட்டு காயத்ரியின் அருகில் அமர்ந்து ஆறுதல் சொல்ல, ஸ்ரேயாவும், அனுஷ்காவும் காயத்ரிக்கு இரு புறமும் அமர்ந்து காயத்ரியை தேற்ற அரும்பாடு பட்டனர்.
ஆனால் காயத்ரியின் அழுகையை எவராலும் கட்டுப்படுத்தவே முடியவில்லை.
“ஆதி.... நீ எங்கடா இருக்க...? இந்த அம்மா உனக்காக காத்திட்டு இருக்கேன்டா..... சீக்கிரமா இந்த அம்மா கிட்ட வந்துருடா....”
என்று கதறி அழுதாள்.
“ஸ்ரேயா.... ஆண்ட்டிய டெரஸ்க்கு கூட்டிட்டு போ.... ரொம்ப அழறாங்க....”
என்று கேசவன் சொல்ல,
ஸ்ரேயா காயத்ரியை மொட்டை மாடிக்கு அழைத்து செல்ல, அனுஷ்காவும் அவர்களுடன் சென்றாள். அப்போது மோகனின் மனைவி திவ்யாவும் அவர்களுடன் சென்றாள்.
கேசவனின் மனைவி காயத்ரியும், மோகனின் மனைவி திவ்யாவும் மிகவும் நெருக்கமானவர்கள். இருவருக்குமே கடவுள் நம்பிக்கை அளவுக்கு அதிகமாக உள்ளது. இருவரும் வெள்ளிக்கிழமை ஆனால், கோவில்களுக்கு திக் விஜயம் மேற்கொண்டு விடுவார்கள். அந்த வெள்ளிக்கிழமை முழுவதும், கோயம்புத்தூரில் உள்ள எல்லா கோவில்களையும் ஒரு அலசு அலசி விடுவார்கள். அப்படி ஒரு பக்தி.
காயத்ரியின் உடன்பிறந்த தங்கையான, குமாரின் மனைவி நித்யா, காயத்ரிக்கு அவ்வளவு நெருக்கம் இல்லை. ஆனால் உடன்பிறவாத மோகனின் மனைவியான இந்த திவ்யாதான், அக்கா..... அக்கா.... என்று காயத்ரியிடம் உயிரை விடுவாள். அந்த அளவுக்கு பாசம்.
காயத்ரி, திவ்யா, ஸ்ரேயா, அனுஷ்கா நால்வரும் மொட்டை மாடிக்கு சென்றனர். இந்த அனுஷ்கா, திவ்யாவின் மகள்தான். அவளும், காயத்ரியின் மேல் அளவுகடந்த பாசம் வைத்து இருக்கிறாள். எப்பொழுதும் ஆண்டி... ஆண்டி.... என்று தன் அம்மாவை போலவே உயிரை விடுவாள்.
கடைசியாக, நித்யாவும், மாயாவும் வீட்டிற்கு செல்வாதாக சொல்லிவிட்டு புறப்பட்டனர். ஆதியை பற்றி ஏதாவது விஷயம் தெரிந்தால் கால் செய்யும்படி சொல்லி விட்டு சென்றனர்.
அனைவரும் சென்ற பின் நான்கு அப்பா நண்பர்களும் நான்கு மகன் நண்பர்களும் மற்றவர்கள் பயமின்றி பேச தொடங்கினார்கள்.
“அப்பா.... நாங்க நல்லா விசாரிச்சுட்டோம்.... ஆதியோட கார் நேரா பஞ்சவனத்துக்குதான் போயி இருக்கு... ஆனா அதுக்கு அப்புறம் அவனோட கார் ஜிபிஎஸ் ஒர்க் ஆகல. சிக்னல் கட் ஆகிடுச்சு.”
என்று ராகவ் சொல்ல,
“ஆமா அங்கிள்.... நாங்க காலைல இருந்து இப்போ வரைக்கும் பஞ்சவனம் முழுக்க அலசி ஆராஞ்சுட்டோம்..... பட், நோ யூஸ்..... ஆதிய கண்டு புடிக்க முடில.....”
என்று ஆகாஷ் சொல்ல,
“அங்கிள்... எனக்கு ஒரு டவுட்..... ஒருவேளை ஏதாவது நாகினிங்க நம்ம ஆதிய ஏதாவது பண்ணி இருக்குமா....?”
என்று கிஷோர் கேட்க,
“அதுக்கெல்லாம் வாய்ப்பு இல்லடா.... நாகராஜாவ திவாகர் அங்கிள் கொன்னுட்டாரு.... கொஞ்ச நஞ்சம் உயிரோட இருந்த நாகராணிய ஆகாஷும் நானும் கொன்னுட்டோம்.... அப்புறம் எப்படி நாகினி ஆதிய ஏதாவது பண்ணும்....?”
என்று கரன் சொல்ல,
“இல்லடா.... வேற ஏதாச்சும் நாகினி இருந்து, அது வந்து ஆதிய ஏதாவது பண்ணி இருந்தா.....”
என்று மீண்டும் கிஷோர் கேட்க,
“ஸ்டாப் இட்... ஆதிய பத்தி உங்க யாருக்கும் தெரியாது.... ஆதிய நாகினிங்களால ஒன்னும் பண்ண முடியாது... அவனோட பேக்ரவுண்ட் தெரியாம பேசிட்டு இருக்காதீங்க.....”
என்று திவாகர் எழுந்து கத்தினார்.
ஆதியின் தாய் காயத்ரிக்கு அருகில் ஸ்ரேயா அமர்ந்து ஆறுதல் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள்.
ஸ்ரேயாவின் அம்மா மாயா, குமாரின் மனைவி நித்யா, மோகனின் மனைவி திவ்யா மூவரும் ஒன்றாக ஒரு சோபாவில் அமர்ந்து இருக்க, மோகனின் இளைய மகள் அனுஷ்கா, அனைவருக்கும் காப்பி போட்டு எடுத்து கொண்டு வந்தாள்.
அப்போது, ராகவ், கிஷோர், கரண், ஆகாஷ் நால்வரும் வீட்டிற்குள் வந்தனர்.
“ஆதிய பத்தி ஏதாவது இன்ஃபர்மேஷன் கெடச்சுதா...?”
என்று ஸ்ரேயா கேட்க,
நால்வரும் இல்லை என தலையாட்டினர்.
இதுவரை ஆதி கிடைத்து விடுவான் என்று ஏதோ ஒரு நம்பிக்கையில் இருந்த காயத்ரி, இந்த நால்வரின் பதிலை கேட்டு ஓ.... என்று அழ ஆரம்பித்து விட்டாள்.
காப்பியை கொண்டு வந்த அனுஷ்கா காப்பி தட்டை டேபிளில் வைத்து விட்டு காயத்ரியின் அருகில் அமர்ந்து ஆறுதல் சொல்ல, ஸ்ரேயாவும், அனுஷ்காவும் காயத்ரிக்கு இரு புறமும் அமர்ந்து காயத்ரியை தேற்ற அரும்பாடு பட்டனர்.
ஆனால் காயத்ரியின் அழுகையை எவராலும் கட்டுப்படுத்தவே முடியவில்லை.
“ஆதி.... நீ எங்கடா இருக்க...? இந்த அம்மா உனக்காக காத்திட்டு இருக்கேன்டா..... சீக்கிரமா இந்த அம்மா கிட்ட வந்துருடா....”
என்று கதறி அழுதாள்.
“ஸ்ரேயா.... ஆண்ட்டிய டெரஸ்க்கு கூட்டிட்டு போ.... ரொம்ப அழறாங்க....”
என்று கேசவன் சொல்ல,
ஸ்ரேயா காயத்ரியை மொட்டை மாடிக்கு அழைத்து செல்ல, அனுஷ்காவும் அவர்களுடன் சென்றாள். அப்போது மோகனின் மனைவி திவ்யாவும் அவர்களுடன் சென்றாள்.
கேசவனின் மனைவி காயத்ரியும், மோகனின் மனைவி திவ்யாவும் மிகவும் நெருக்கமானவர்கள். இருவருக்குமே கடவுள் நம்பிக்கை அளவுக்கு அதிகமாக உள்ளது. இருவரும் வெள்ளிக்கிழமை ஆனால், கோவில்களுக்கு திக் விஜயம் மேற்கொண்டு விடுவார்கள். அந்த வெள்ளிக்கிழமை முழுவதும், கோயம்புத்தூரில் உள்ள எல்லா கோவில்களையும் ஒரு அலசு அலசி விடுவார்கள். அப்படி ஒரு பக்தி.
காயத்ரியின் உடன்பிறந்த தங்கையான, குமாரின் மனைவி நித்யா, காயத்ரிக்கு அவ்வளவு நெருக்கம் இல்லை. ஆனால் உடன்பிறவாத மோகனின் மனைவியான இந்த திவ்யாதான், அக்கா..... அக்கா.... என்று காயத்ரியிடம் உயிரை விடுவாள். அந்த அளவுக்கு பாசம்.
காயத்ரி, திவ்யா, ஸ்ரேயா, அனுஷ்கா நால்வரும் மொட்டை மாடிக்கு சென்றனர். இந்த அனுஷ்கா, திவ்யாவின் மகள்தான். அவளும், காயத்ரியின் மேல் அளவுகடந்த பாசம் வைத்து இருக்கிறாள். எப்பொழுதும் ஆண்டி... ஆண்டி.... என்று தன் அம்மாவை போலவே உயிரை விடுவாள்.
கடைசியாக, நித்யாவும், மாயாவும் வீட்டிற்கு செல்வாதாக சொல்லிவிட்டு புறப்பட்டனர். ஆதியை பற்றி ஏதாவது விஷயம் தெரிந்தால் கால் செய்யும்படி சொல்லி விட்டு சென்றனர்.
அனைவரும் சென்ற பின் நான்கு அப்பா நண்பர்களும் நான்கு மகன் நண்பர்களும் மற்றவர்கள் பயமின்றி பேச தொடங்கினார்கள்.
“அப்பா.... நாங்க நல்லா விசாரிச்சுட்டோம்.... ஆதியோட கார் நேரா பஞ்சவனத்துக்குதான் போயி இருக்கு... ஆனா அதுக்கு அப்புறம் அவனோட கார் ஜிபிஎஸ் ஒர்க் ஆகல. சிக்னல் கட் ஆகிடுச்சு.”
என்று ராகவ் சொல்ல,
“ஆமா அங்கிள்.... நாங்க காலைல இருந்து இப்போ வரைக்கும் பஞ்சவனம் முழுக்க அலசி ஆராஞ்சுட்டோம்..... பட், நோ யூஸ்..... ஆதிய கண்டு புடிக்க முடில.....”
என்று ஆகாஷ் சொல்ல,
“அங்கிள்... எனக்கு ஒரு டவுட்..... ஒருவேளை ஏதாவது நாகினிங்க நம்ம ஆதிய ஏதாவது பண்ணி இருக்குமா....?”
என்று கிஷோர் கேட்க,
“அதுக்கெல்லாம் வாய்ப்பு இல்லடா.... நாகராஜாவ திவாகர் அங்கிள் கொன்னுட்டாரு.... கொஞ்ச நஞ்சம் உயிரோட இருந்த நாகராணிய ஆகாஷும் நானும் கொன்னுட்டோம்.... அப்புறம் எப்படி நாகினி ஆதிய ஏதாவது பண்ணும்....?”
என்று கரன் சொல்ல,
“இல்லடா.... வேற ஏதாச்சும் நாகினி இருந்து, அது வந்து ஆதிய ஏதாவது பண்ணி இருந்தா.....”
என்று மீண்டும் கிஷோர் கேட்க,
“ஸ்டாப் இட்... ஆதிய பத்தி உங்க யாருக்கும் தெரியாது.... ஆதிய நாகினிங்களால ஒன்னும் பண்ண முடியாது... அவனோட பேக்ரவுண்ட் தெரியாம பேசிட்டு இருக்காதீங்க.....”
என்று திவாகர் எழுந்து கத்தினார்.
நாகினியின் காம வேட்டை - 26
“டேய்.... கூலா இருடா.... எதுக்கு இப்போ டென்ஷன் ஆகுற....?”
என்று குமார் சொல்ல,
“இல்லடா.... நான் ஹண்ட்ரட் பர்சன்ட் கான்ஃபிடன்ட்டா இருக்கேன். ஆதிக்கு ஒண்ணுமே ஆகி இருக்காது. நான் எதுக்கு டென்ஷன் ஆகுறேன்னா, ஆதிக்கு எதாவது விஷயம் தெரிஞ்சுடுமோன்னுதான்....”
என்று திவாகர் சொல்ல,
“எனக்கும் அதுதான் பயமா இருக்குடா.... ஆதிக்கு ஒன்னும் ஆகாது. பட் அவன் எதையாவது கண்டு புடிச்சு இருப்பானா...?”
என்று கேசவன் சொல்ல,
திவாகர் மற்றும் கேசவனின் இந்த பேச்சைக் கேட்டு அந்த நான்கு பசங்களும் ஆச்சர்யம் அடைந்தனர்.
“என்ன அங்கிள் சொல்றீங்க....? ஆதிக்கு ஒன்னும் ஆகாதா...? வாட் டு யூ மீன்...?”
என்று கேசவனிடம் ராகவ் கேட்க,
“எஸ் ராகவ்.... உங்க யாருக்கும் தெரியாத, எங்க நாலு பேருக்கு மட்டும் தெரிஞ்ச ஒரு ரகசிய உண்மை ஒன்னு இருக்கு.... ஆதிக்கும் பஞ்சவனத்துக்கும் ஒரு நெருங்கிய தொடர்பு இருக்கு.... இன்ஃபேக்ட் ஆதி கேசவனோட சன் இல்ல.... அடாப்டட் தான்.... ஆனா அவனோட பேக்ரவுண்ட் என்னனு காயத்ரிக்கு கூட தெரியாது. எங்க நாலு பேருக்கு மட்டும்தான் தெரியும்....”
என்று குமார் சொல்ல,
“மை காட்.... இவ்ளோ நாள் எங்களுக்கு இந்த உண்மை தெரியாது அங்கிள்.... டேட்.... நீங்க கூட என்கிட்டே இதை சொல்லாம மறைச்சுட்டீங்களே....”
என்று திவாகரிடம் ராகவ் கேட்க,
“ராகவ்.... உன் அப்பா உன்கிட்ட சொல்லாததுக்கு ஒரு ரீசன் இருக்கு.... அந்த உண்மை தெரிஞ்சவங்களோட உயிருக்கே ஆபத்து வரும். அதனாலதான் நான் இப்போ பயந்தாங்கோலியா மாறுனேன்.... அந்த உண்மை எங்களோடவே போகட்டும்.... அதை நீங்க தெரிஞ்சுக்காம இருக்குறதுதான் நல்லது....”
என்று மோகன் சொன்னார்.
“உயிருக்கே ஆபத்து வருமா....?”
என்று நான்கு மகன்களும் அதிர்ச்சி ஆனார்கள்.
இப்பொழுது ஆதிக்கு என்ன ஆகி இருக்கும் என்று ஸ்ரேயா, அனுஷ்கா, காயத்ரி, திவ்யா நால்வரும் வருத்தத்தில் இருக்க, ஆதி எதாவது உண்மையை கண்டு பிடித்து இருப்பானா என்று நான்கு அப்பாக்களும், நான்கு மகன்களும் சந்தேகத்தில் இருந்தனர்.
ஷாப்பிங் மால்
ஆதி, பிருந்தா, ஜீவிதா மூவரும் மாலுக்குள் சென்றனர்.
முதலில் அவர்களுக்கு ஜட்டி, பிரா எல்லாம் வாங்க வேண்டும் என்று அவர்களை நாயுடு ஹாலுக்குள் அழைத்து சென்றான்.
அங்கு, நிறைய பெண் பொம்மைகளுக்கு ஜட்டி, பிரா எல்லாம் மாட்டி விட்டு இருந்தனர். அந்த உடைகளை பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் ஆச்சர்யமாக பார்த்துக்கொண்டு சென்றனர்.
பின்பு மூவரும் ஒரு சேல்ஸ் மேனிடம் சென்று நின்றனர். அங்கு யாரவது சேல்ஸ் கேர்ள் இருப்பார்களா என்று தேடிப்பார்த்தான் ஆதி. ஆனால் அந்த கடையில் சேல்ஸ் கேர்ள் யாரும் இல்லாததால், வேறு வழி இல்லாமல், அந்த சேல்ஸ் மேனிடம் சென்றனர். அவனும் ஒரு சின்ன வயசு பையன்தான்.
“வாங்க சார்.... என்ன வேணும்...?”
என்று அந்த சேல்ஸ் மேன் கேட்க, ஆதி பதில் சொல்ல ஆரம்பித்தான்.
“பேண்டீஸ் அண்ட் பிராஸ்.... இவங்களுக்கு....”
“ஓகே சார். சைஸ் என்ன சார்...?”
“சைஸ்........”
தெரியாமல் முழித்தான் ஆதி.
ஆதிக்கு பின்னால் நின்ற பிருந்தா, ஜீவிதா இருவரும் என்ன நடக்கிறது என்று தெரியாமல் முழித்தார்கள். ஆதி அந்த இருவரையும் நெருங்கி,
“உங்க சைஸ் என்ன...?”
என்று மெதுவாக கேட்டான்.
“டேய்.... கூலா இருடா.... எதுக்கு இப்போ டென்ஷன் ஆகுற....?”
என்று குமார் சொல்ல,
“இல்லடா.... நான் ஹண்ட்ரட் பர்சன்ட் கான்ஃபிடன்ட்டா இருக்கேன். ஆதிக்கு ஒண்ணுமே ஆகி இருக்காது. நான் எதுக்கு டென்ஷன் ஆகுறேன்னா, ஆதிக்கு எதாவது விஷயம் தெரிஞ்சுடுமோன்னுதான்....”
என்று திவாகர் சொல்ல,
“எனக்கும் அதுதான் பயமா இருக்குடா.... ஆதிக்கு ஒன்னும் ஆகாது. பட் அவன் எதையாவது கண்டு புடிச்சு இருப்பானா...?”
என்று கேசவன் சொல்ல,
திவாகர் மற்றும் கேசவனின் இந்த பேச்சைக் கேட்டு அந்த நான்கு பசங்களும் ஆச்சர்யம் அடைந்தனர்.
“என்ன அங்கிள் சொல்றீங்க....? ஆதிக்கு ஒன்னும் ஆகாதா...? வாட் டு யூ மீன்...?”
என்று கேசவனிடம் ராகவ் கேட்க,
“எஸ் ராகவ்.... உங்க யாருக்கும் தெரியாத, எங்க நாலு பேருக்கு மட்டும் தெரிஞ்ச ஒரு ரகசிய உண்மை ஒன்னு இருக்கு.... ஆதிக்கும் பஞ்சவனத்துக்கும் ஒரு நெருங்கிய தொடர்பு இருக்கு.... இன்ஃபேக்ட் ஆதி கேசவனோட சன் இல்ல.... அடாப்டட் தான்.... ஆனா அவனோட பேக்ரவுண்ட் என்னனு காயத்ரிக்கு கூட தெரியாது. எங்க நாலு பேருக்கு மட்டும்தான் தெரியும்....”
என்று குமார் சொல்ல,
“மை காட்.... இவ்ளோ நாள் எங்களுக்கு இந்த உண்மை தெரியாது அங்கிள்.... டேட்.... நீங்க கூட என்கிட்டே இதை சொல்லாம மறைச்சுட்டீங்களே....”
என்று திவாகரிடம் ராகவ் கேட்க,
“ராகவ்.... உன் அப்பா உன்கிட்ட சொல்லாததுக்கு ஒரு ரீசன் இருக்கு.... அந்த உண்மை தெரிஞ்சவங்களோட உயிருக்கே ஆபத்து வரும். அதனாலதான் நான் இப்போ பயந்தாங்கோலியா மாறுனேன்.... அந்த உண்மை எங்களோடவே போகட்டும்.... அதை நீங்க தெரிஞ்சுக்காம இருக்குறதுதான் நல்லது....”
என்று மோகன் சொன்னார்.
“உயிருக்கே ஆபத்து வருமா....?”
என்று நான்கு மகன்களும் அதிர்ச்சி ஆனார்கள்.
இப்பொழுது ஆதிக்கு என்ன ஆகி இருக்கும் என்று ஸ்ரேயா, அனுஷ்கா, காயத்ரி, திவ்யா நால்வரும் வருத்தத்தில் இருக்க, ஆதி எதாவது உண்மையை கண்டு பிடித்து இருப்பானா என்று நான்கு அப்பாக்களும், நான்கு மகன்களும் சந்தேகத்தில் இருந்தனர்.
நாகினிகளுக்கு உள்ளாடைகள் ஷாப்பிங்
ஷாப்பிங் மால்
ஆதி, பிருந்தா, ஜீவிதா மூவரும் மாலுக்குள் சென்றனர்.
முதலில் அவர்களுக்கு ஜட்டி, பிரா எல்லாம் வாங்க வேண்டும் என்று அவர்களை நாயுடு ஹாலுக்குள் அழைத்து சென்றான்.
அங்கு, நிறைய பெண் பொம்மைகளுக்கு ஜட்டி, பிரா எல்லாம் மாட்டி விட்டு இருந்தனர். அந்த உடைகளை பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் ஆச்சர்யமாக பார்த்துக்கொண்டு சென்றனர்.
பின்பு மூவரும் ஒரு சேல்ஸ் மேனிடம் சென்று நின்றனர். அங்கு யாரவது சேல்ஸ் கேர்ள் இருப்பார்களா என்று தேடிப்பார்த்தான் ஆதி. ஆனால் அந்த கடையில் சேல்ஸ் கேர்ள் யாரும் இல்லாததால், வேறு வழி இல்லாமல், அந்த சேல்ஸ் மேனிடம் சென்றனர். அவனும் ஒரு சின்ன வயசு பையன்தான்.
“வாங்க சார்.... என்ன வேணும்...?”
என்று அந்த சேல்ஸ் மேன் கேட்க, ஆதி பதில் சொல்ல ஆரம்பித்தான்.
“பேண்டீஸ் அண்ட் பிராஸ்.... இவங்களுக்கு....”
“ஓகே சார். சைஸ் என்ன சார்...?”
“சைஸ்........”
தெரியாமல் முழித்தான் ஆதி.
ஆதிக்கு பின்னால் நின்ற பிருந்தா, ஜீவிதா இருவரும் என்ன நடக்கிறது என்று தெரியாமல் முழித்தார்கள். ஆதி அந்த இருவரையும் நெருங்கி,
“உங்க சைஸ் என்ன...?”
என்று மெதுவாக கேட்டான்.
இப்படி...கேள்வியோட...நிக்குதே??...அந்த நாகினியோட...ப்ரா..மற்றும்...பேன்ட்டி.. சைஸ் தெறியாம..நான் எப்படி...கை அடிக்கிறது??நாகினியின் காம வேட்டை - 26
“டேய்.... கூலா இருடா.... எதுக்கு இப்போ டென்ஷன் ஆகுற....?”
என்று குமார் சொல்ல,
“இல்லடா.... நான் ஹண்ட்ரட் பர்சன்ட் கான்ஃபிடன்ட்டா இருக்கேன். ஆதிக்கு ஒண்ணுமே ஆகி இருக்காது. நான் எதுக்கு டென்ஷன் ஆகுறேன்னா, ஆதிக்கு எதாவது விஷயம் தெரிஞ்சுடுமோன்னுதான்....”
என்று திவாகர் சொல்ல,
“எனக்கும் அதுதான் பயமா இருக்குடா.... ஆதிக்கு ஒன்னும் ஆகாது. பட் அவன் எதையாவது கண்டு புடிச்சு இருப்பானா...?”
என்று கேசவன் சொல்ல,
திவாகர் மற்றும் கேசவனின் இந்த பேச்சைக் கேட்டு அந்த நான்கு பசங்களும் ஆச்சர்யம் அடைந்தனர்.
“என்ன அங்கிள் சொல்றீங்க....? ஆதிக்கு ஒன்னும் ஆகாதா...? வாட் டு யூ மீன்...?”
என்று கேசவனிடம் ராகவ் கேட்க,
“எஸ் ராகவ்.... உங்க யாருக்கும் தெரியாத, எங்க நாலு பேருக்கு மட்டும் தெரிஞ்ச ஒரு ரகசிய உண்மை ஒன்னு இருக்கு.... ஆதிக்கும் பஞ்சவனத்துக்கும் ஒரு நெருங்கிய தொடர்பு இருக்கு.... இன்ஃபேக்ட் ஆதி கேசவனோட சன் இல்ல.... அடாப்டட் தான்.... ஆனா அவனோட பேக்ரவுண்ட் என்னனு காயத்ரிக்கு கூட தெரியாது. எங்க நாலு பேருக்கு மட்டும்தான் தெரியும்....”
என்று குமார் சொல்ல,
“மை காட்.... இவ்ளோ நாள் எங்களுக்கு இந்த உண்மை தெரியாது அங்கிள்.... டேட்.... நீங்க கூட என்கிட்டே இதை சொல்லாம மறைச்சுட்டீங்களே....”
என்று திவாகரிடம் ராகவ் கேட்க,
“ராகவ்.... உன் அப்பா உன்கிட்ட சொல்லாததுக்கு ஒரு ரீசன் இருக்கு.... அந்த உண்மை தெரிஞ்சவங்களோட உயிருக்கே ஆபத்து வரும். அதனாலதான் நான் இப்போ பயந்தாங்கோலியா மாறுனேன்.... அந்த உண்மை எங்களோடவே போகட்டும்.... அதை நீங்க தெரிஞ்சுக்காம இருக்குறதுதான் நல்லது....”
என்று மோகன் சொன்னார்.
“உயிருக்கே ஆபத்து வருமா....?”
என்று நான்கு மகன்களும் அதிர்ச்சி ஆனார்கள்.
இப்பொழுது ஆதிக்கு என்ன ஆகி இருக்கும் என்று ஸ்ரேயா, அனுஷ்கா, காயத்ரி, திவ்யா நால்வரும் வருத்தத்தில் இருக்க, ஆதி எதாவது உண்மையை கண்டு பிடித்து இருப்பானா என்று நான்கு அப்பாக்களும், நான்கு மகன்களும் சந்தேகத்தில் இருந்தனர்.
நாகினிகளுக்கு உள்ளாடைகள் ஷாப்பிங்
ஷாப்பிங் மால்
ஆதி, பிருந்தா, ஜீவிதா மூவரும் மாலுக்குள் சென்றனர்.
முதலில் அவர்களுக்கு ஜட்டி, பிரா எல்லாம் வாங்க வேண்டும் என்று அவர்களை நாயுடு ஹாலுக்குள் அழைத்து சென்றான்.
அங்கு, நிறைய பெண் பொம்மைகளுக்கு ஜட்டி, பிரா எல்லாம் மாட்டி விட்டு இருந்தனர். அந்த உடைகளை பிருந்தாவும், ஜீவிதாவும் ஆச்சர்யமாக பார்த்துக்கொண்டு சென்றனர்.
பின்பு மூவரும் ஒரு சேல்ஸ் மேனிடம் சென்று நின்றனர். அங்கு யாரவது சேல்ஸ் கேர்ள் இருப்பார்களா என்று தேடிப்பார்த்தான் ஆதி. ஆனால் அந்த கடையில் சேல்ஸ் கேர்ள் யாரும் இல்லாததால், வேறு வழி இல்லாமல், அந்த சேல்ஸ் மேனிடம் சென்றனர். அவனும் ஒரு சின்ன வயசு பையன்தான்.
“வாங்க சார்.... என்ன வேணும்...?”
என்று அந்த சேல்ஸ் மேன் கேட்க, ஆதி பதில் சொல்ல ஆரம்பித்தான்.
“பேண்டீஸ் அண்ட் பிராஸ்.... இவங்களுக்கு....”
“ஓகே சார். சைஸ் என்ன சார்...?”
“சைஸ்........”
தெரியாமல் முழித்தான் ஆதி.
ஆதிக்கு பின்னால் நின்ற பிருந்தா, ஜீவிதா இருவரும் என்ன நடக்கிறது என்று தெரியாமல் முழித்தார்கள். ஆதி அந்த இருவரையும் நெருங்கி,
“உங்க சைஸ் என்ன...?”
என்று மெதுவாக கேட்டான்.
😝🍌🍌